■ عنوان مقاله: روشی برای تعیین مقدار نیروی پیش‌تنیدگی در سازه‌های پیش‌تنیده‌ی موجود، با بهره‌گیری از آزمایش‌های رفتارسنجی کلی به کمک الگوریتم ژنتیک
■ نویسندگان: محمدقاسم سحاب، مجتبی غفارزادگان، مسعود بنی‌اسدی ■ انتشاریافته در: دهمین کنگره‌ی بین‌المللی مهندسی عمران، دانشکده‌ی مهندسی عمران دانشگاه تبریز، ۱۵ تا ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. ■ چکیده : تعیین نیروهای پیش‌تنیدگی در سازه‌های پیش‌تنیده پس از ساخت آن‌ها و اطمینان از تجاوز نکردن افت این نیروها از حدود مجاز و کفایت آن‌ها برای تحمل بارهای خارجی و حفظ ایمنی سازه، از موضوعات مورد توجه مهندسان طراح سازه‌های پیش‌تنیده است. امروزه در بسیاری از سازه‌های پیش‌تنیده‌ی مهم، همچون پل‌های صندوقه‌ای معلق، در هنگام اجرای سازه، حسگرهای ویژه‌ی اندازه‌گیری نیروهای پیش‌تنیدگی نصب می‌شود و در زمان بهره‌برداری از سازه، به کمک این حسگرها بر میزان افت نیروی پیش‌تنیدگی نظارت می‌شود. در مورد سازه‌های پیش‌تنیده‌ی موجود که در آن‌یها نصب چنین تجهیزاتی از پیش انجام نپذیرفته، می‌باید از روش‌ها و آزمایش‌های مناسب دیگری برای تعیین نیروی پیش‌تنیدگی و پایش سطح ایمنی سازه بهره‌گیری شود. در این بررسی، با توسعه‌ی روش‌های اندازه‌گیری تغییرمکان که در تشخیص خرابی سازه‌ها به کار می‌روند، الگوریتمی برای تعیین نیروهای پیش‌تنیدگی کابل‌ها در مقطع یک تیر بتنی پیش‌تنیده ارائه شده است. برنامه‌ای به زبان فرترن بر اساس الگوریتم پیشنهادی برای تعیین مقدار نیروی پیش‌تنیدگی و استوار بر الگوریتم ژنتیک ساخته شده است. اندازه‌گیری تغییرمکان‌های تیر پیش‌تنیده که باید از روی سازه‌ی واقعی انجام پذیرد، به کمک شبیه‌سازی رایانه‌ای و به‌کارگیریِ نرم‌افزار Abaqus صورت پذیرفته است. درستی کار برنامه و الگوریتم پیشنهادی با بهره‌گیری از چند مثال، نشان داده شده است. دقت تعیین نیروی پیش‌تنیدگی موجود، در مثال‌های یادشده از ۶.۰ % تا ۵.۳ % متغیر بوده است. این میزان دقت به‌خوبی کارآمدی روش پیشنهادی را تأیید می‌کند. ■ کلیدواژه‌ها : تیر پیش‌تنیده، تشخیص نیروی پیش‌تنیدگی، تشخیص خرابی، روش اندازه‌گیری تغییر مکان، پایش ایمنی سازه.
|
