با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
■ نام مقاله: تحلیل کاربرد و تأثیر منابع قدرت در موقعیت‌های یادگیری آموزش عالی مهندسی ■ پدیدآورنده: رضا مهدی ■ انتشاریافته در: فصل‌نامه‌ی «آموزش مهندسی ایران» (شماره‌ی ۶۳، پاییز ۱۳۹۳) ■ شمار صفحه‌ها: ۲۳ ■ فرمت: PDF ■ اندازه‌ی فایل: ۳۴۰ کیلوبایت ■ چکیده : موقعیت یادگیری یکی از مؤلفه‌های اصلی کیفیت آموزش و آموزش مهندسی است. برای دست‌یابی به کیفیت در آموزش عالی، عوامل پرشماری همچون استاد، دانشجو، زمینه‌ی ملی، مدیریت دانشگاهی، برنامه‌ی درسی، کارکنان، منابع مالی و فیزیکی، روش‌ها و فن‌آوری‌های آموزشی، تولید و جریان اطلاعات و دانش دخالت دارند. یکی از جلوههای عینی موقعیت یادگیری در نظام آموزش واقعی، کلاس درس است که در آن، دست‌کم چهار مؤلفه‌ی کلیدی استاد، دانشجو، برنامه‌ی درسی و روش‌ها و فن‌آوری‌های آموزشی برای تحقق یادگیری، به‌طور هم‌زمان حضور دارند. استاد و دانشجو، مهم‌ترین ارکان سامانه‌ی یاددهی ـ یادگیریِ نظام آموزشی است که باید تلاش‌ها و مداخله‌ها در راستای کارآیی و اثربخشی یاددهی و یادگیریِ این دو رکن بنیادین باشد. در فرایند آموزش هر اندازه زمینه، شرایط، فرصت و موقعیت برای کنش و اثربخشی استاد و دانشجو بیشتر شود، آنگاه می‌توان انتظار داشت که کیفیت، کارآیی و اثربخشی کل سامانه‌ی یاددهی ـ یادگیری افزایش یابد. در این مقاله، با روش‌شناسی ترکیبی مطالعه‌ی اسنادی، روش حل مسأله‌ی گروهی توفان فکری وارونه و پیمایش محدود، نحوه‌ی اعمال و اثرات منابع قدرت از سوی استادان آموزش مهندسی در سه دانشگاه صنعتی شهر تهران، بررسی و تحلیل شده است. بر پایه‌ی یافته‌های این پژوهش، استادان جامعه‌ی مورد مطالعه از منابع قدرت نهادی، شناختی و عاطفی به‌صورت هم‌زمان و با ترکیب بهینه برای رهبری فرآیند یادگیری بهره نمی‌جویند. اِعمالِ هم‌زمان، متعادل و بهینه‌ی منابع قدرت از سوی استادان، عامل کلیدی در ایجاد شوق و انگیزه‌ی یادگیری، بروز خلاقیت و نوآوری، تولید فرهنگی، ایفای نقش رهبریِ یادگیری و انتقال مولد دانش می‌تواند باشد. ■ کلیدواژه‌ها : آموزش مهندسی، آموزش عالی، رهبریِ یادگیری، موقعیت یادگیری، منابع قدرت.
|
