با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
■ نام مقاله: جهانی‌شدن و توسعه‌ی پایدار ■ پدیدآورنده: محمدرضا دهشیری ■ انتشاریافته در: فصل‌نامه‌ی «آموزش محیط‌زیست و توسعه‌ی پایدار»، دوره‌ی ۴، شماره‌ی ۲، زمستان ۱۳۹۴. ■ چکیده : این مقاله به تبیین ظرفیت جهانی شدن برای تضمین توسعه‌ی پایدار می‌پردازد. نویسنده ضمن بررسی دیدگاه‌های بدبینانه درباره‌ی تأثیرات سلبی جهانی شدن در توسعه‌ی پایدار که این دو متغیر را به مثابه‌ی پارادایم‌های رقیب و متقابل قلمداد می‌کنند، در چارچوب رویکرد تحول‌گرایانه معتقد است که جهانی شدن و توسعه‌ی پایدار دو پارادایم مکمل و متعامل با یکدیگر هستند و جهانی شدن به عنوان "فرایند هم‌پیوندی جهان بدون مرز" می‌تواند در چارچوب پذیرفته‌شده‌ی پایداری به گونه‌ای کارساز عمل کند و به تأثیراتی ایجابی بر توسعه‌ی پایدار در عرصه‌های عدالت اجتماعی، حفاظت محیط زیست و امنیت انسانی بینجامد، تا راه را برای تحقق "جهانی شدن پایدار" و "جهانی شدن موفقیت‌آمیز" هموار سازد. جهانی شدن در صورتی پایدار و موفقیت آمیز به شمار می‌آید که توانایی نسل‌های آینده را برای تأمین نیازهای اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی خود مورد مصالحه و سازش قرار ندهد؛ بلکه به جای آن، باید اقتصادی دانش‌بنیاد را رقم بزند و به ارتقای سطح آگاهی‌های همگانی و تخصصی از طریق اهتمام ویژه به نقش عمده‌ی آموزش در دستور کارهای توسعه‌ی پایدار کمک کند. سپس مقاله به تجزیه و تحلیل چالش‌ها و فرصت‌های جهانی شدن برای توسعه‌ی پایدار می‌پردازد و سرانجام راهکارهای ممکن برای دست‌یابی به جهانی شدنِ پایدار و موفقیت‌آمیز را با تأکید بر رشد اقتصادی همراه با برابری و صلح اجتماعی، تعهد سازنده در قبال اقتصاد جهانی، رعایت مقررات زیست‌محیطی و تحقق نظام موفق آموزشی تبیین می‌کند. ■ کلیدواژه‌ها : توسعه‌ی پایدار، جهانی شدنِ موفقیت‌آمیز، جهانی شدنِ پایدار، آموزش، محیط زیست.
|
