امیر یاشار فیلا با سپاس از شما سرکارخانم مهندس محمدخانی؛
به نظر من، شاید بهتر باشد داوری درباره‌ی ارزش و کیفیتِ جمله‌ها و اندیشه‌های عرضه‌شده را به خوانندگان و مخاطبان واگذار کنیم، و به‌ویژه در عنوان مطلب، از به‌کارگیری قیود تأکیدکننده‌ای همچون «فوق‌العاده» برای توصیف محتوای ارسالی بپرهیزیم.
به این ترتیب، افزون بر آن که نخواسته‌ایم پیشاپیش بر دیدگاه و نظر مخاطب تأثیر بگذاریم، به تواناییِ ادراک و شعور او نیز احترامِ بیش‌تری گذاشته‌ایم.
با سپاس دیگربار.

امیر یاشار فیلا جناب آقای مهندس مهیاری، من هم به سهم خود، از رویکرد ویژه و نگاه موشکافانه‌ی شما در ارسال مطالب خواندنی برای همکاران، سپاسگزارم.

امیر یاشار فیلا
با سپاس ویژه از سرکارعالی؛
فرصت را غنیمت می‌شمارم و یاد یکی از کاربلدترین و نیکوکارترین دست‌اندرکاران صنعت فرش دستباف تبریز، پدربزرگم، زنده‌یاد حاج جعفر ادوای را گرامی می‌دارم.
آن مرحوم که از شش‌سالگی به فرش‌بافی گمارده شده و در نه‌سالگی به جایگاه نقشه‌خوانِ ارشد رسیده بود، به تأیید همه‌ی کسانی که او را می‌شناختند یا با او کار کرده بودند (اعم از استادکاران، بازرسان و کارمندان شرکت ملی فرش، فرش‌فروشان بازار تبریز، و به‌ویژه کارگرانِ جزءِ کارگاه‌های فرش) یکی از نیک‌خواه‌ترین و دلسوخته‌ترین حرفه‌مندان عرصه‌ی تولید و بازرگانی صنایع دستی بود؛ که همواره اصول زندگی و کارِ شرافتمندانه و همنوع‌دوستانه را بر منافع و مطامعِ برآمده از شرایط کسب‌وکار مقدم می‌داشت.
کاش زودتر توفیق آن را بیابم که با تکمیل دانسته‌ها و اطلاعاتِ مستند، زندگی‌نامه‌ی او را با پس‌زمینه‌ای از تاریخ معاصر فرش دستبافِ تبریز، به رشته‌ی نگارش درآورم ...

امیر یاشار فیلا شنبه‌ی هفته‌ی گذشته، دست‌اندرکاران مرکز نجوم ادیب اصفهان با کلی تبلیغ و اطلاع‌رسانی جلسه‌ای با عنوان بررسی تازه‌ترین دستاوردهای فناوری فضایی ترتیب داده بودند، با حضور آقای سیروس برزو، پژوهشگر علوم فضایی که چندین سال است در مسکو اقامت گزیده؛ که البته جای قدردانی دارد.
اما سخن‌ران را بر یک صندلی نشاندند که هنوز پلاستیکِ روی نشیمنگاهش را نکنده بودند!
کاش این موارد دست‌کم برای مسئولان روابط‌عمومی‌ نهادها و مراکز فرستاده و به آن‌ها تفهیم می‌شد.

امیر یاشار فیلا بسیار خواندنی و آموزنده بود.
سپاس.

امیر یاشار فیلا
گر بدین‌سان زیست باید پست
من چه بی‌شرمم اگر فانوسِ عمرم را به رسوایی نیاویزم
بر بلند کاجِ خشکِ کوچه‌ی بن‌بست

گر بدین‌سان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمانِ خود، چون کوه
یادگاری جاودانه، بر ترازِ بی‌بقای خاک.


(شعر «بودن»، سروده‌ای از زنده‌یاد احمد شاملو)

امیر یاشار فیلا
حافظ روزی می‌گفت :
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را / که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

اکنون اگر حافظ این‌جا بود و این ستم را می‌دید، احتمالاً می‌گفت :
صبا به شرم بگو آن غزال رعنا را / کآدمیان نه خود شناسند، نه خدا را

امیر یاشار فیلا جناب آقای مهندس محمدی اقدم،
از شما به خاطر فرستادن این روزنوشتِ بسیار مفید، سپاسگزارم.

امیر یاشار فیلا گوته پس از خواندن برگردانِ اشعار حافظ، با حسرت گفته بود: «کاش من پارسی می‌دانستم؛ تنها برای این که بتوانم شعر حافظ را به همان زبانی که سروده شده، بخوانم.»

دریغ که بسیاری از هم‌میهنانمان قدر این نعمت را که پارسی‌گو زاده شده‌اند، نمی‌دانند ...

امیر یاشار فیلا امید است نکات میراثی و ایمنی، بیش‌تر از پروژه‌ی احیای محوطه‌ی مسجد کبود رعایت شود.