امیر یاشار فیلا امتحانش کردم؛ جالب بود.
اگر عملکردش درست و دقیق باشد، غیر از من، 11هزار و 548 "یاشار" دیگر در ایران هست؛ اما من تنها "امیر یاشار" ایران هستم که سایت، همین یک مورد را هم ـ با این که دقیقاً به همین شکل در شناسنامه ثبت شده ـ نشان نداد !
به‌هرحال، ارسال این روزنوشت جای سپاس دارد؛ اما خانم مهندس جلالی، نسبت هفت به یک در مورد فراوانی نام «زهرا» را چگونه محاسبه فرموده‌اید؟
چگونه با تقسیم ساده‌ی 70 میلیون بر 2 میلیون و 600 هزار، به عدد 7 رسیده‌اید !؟
پاسخ این تقسیم که تقریباً 27 می‌شود !
یعنی با فرض 70 میلیون نفر بودن جمعیت ایران، و با درست فرض کردنِ آمار فراوانی ارائه‌شده از سوی این سایت (که با توجه به نمونه‌ی نام من، چندان هم قابل‌اعتماد به نظر نمی‌رسد)، می‌توان گفت تقریباً از هر 27 نفر در ایران، نام یک نفر در شناسنامه "زهرا" است.
برای امتحان می‌توانید عدد 2 میلیون و 600 هزار را یک بار در 7 ، و یک بار هم در 27 ضرب کنید تا ملاحظه بفرمایید کدام‌یک عدد 70 میلیونِ فرض‌مان را به دست می‌دهد.
اشتباه در محاسبه برای همه ممکن است رخ بدهد؛ اما ای‌کاش پیش از ارسال و انتشار روزنوشت، یک بار با دقت آن را مرور و اصلاح می‌کردید، تا اطلاعات نادرست منتشر نشود.
با سپاس دیگربار.

امیر یاشار فیلا بسیار جالب و تأمل برانگیز بود.
اما گویا امروز روز جهانی تجلیل و نکوداشت قورباغه‌ها و اهدای عنوان "نجات‌دهنده‌ی ماندگار" به ایشان است؛ دیشب آقای مهندس احمدی در روزنوشت‌شان حکایت قورباغه‌ای را نقل کردند که در زمان حضرت سلیمان با همکاری یک مورچه، کرمی را در ژرفنای دریا از گرسنگی و مرگ می‌رهاند، و امروز هم که خانم مهندس امانی این گزارش تصویری تأثیرگذار را ارسال کرده‌اند.
[آیکن لبخند و مزاح]
جدای از شوخی، از حسن سلیقه‌ی خانم مهندس امانی به خاطر برگزیدن و فرستادن این تصاویر تشکر می‌کنم.

امیر یاشار فیلا سپاسگزارم سرکارخانم.
از خواندن مطلب ارسالی‌تان استفاده کردم؛ و البته پرسشی هم برایم پیش آمد که آن را این‌جا می‌نویسم تا اگر شما یا دیگر اعضا لطف کردید و پاسخ دادید، با دیدگاه‌های دوستان آشنا شوم:

بر پایه‌ی آنچه در این نوشتار آمده، آیا برای کتاب باید نقشی فراتر از ابزاری برای ثبت و نگه‌داریِ آگاهی‌ها و معارف قائل باشیم؟
یعنی اگر هیتلر "نبرد من" را نمی‌نوشت، جنگ جهانی دوم درنمی‌گرفت؟ اگر مارکس "سرمایه" را نمی‌نگاشت، آیا مارکسیسم بر شماری از ممالک مستولی و حاکم نمی‌‌شد؟ اگر ماکیاولی "شهریار" را روی کاغذ نمی‌آورد، آیا حاکمان و فرمان‌روایان از اصول خودکامگی و خودمحوری بی‌خبر می‌ماندند؟

مزید امتنان خواهد بود اگر دوستان ارجمند، خوانندگان این روزنوشت را از پاسخ‌ها و دیدگاه‌هایشان بهره‌مند فرمایند.
با سپاس دیگربار از سرکارخانم هوشمند به خاطر طرح موضوع.

امیر یاشار فیلا آقا چه انتظاراتی دارین!
مگه می‌شه بدون سوار شدن و جنبوندنِ آثار تاریخی باهاشون عکس و فیلم یادگاری گرفت!؟
مخصوصاً حالا که به اصرار مادر بچه‌ها یه دی‌وی‌کم ضدلرزش توپ ـ از همونایی که طاهره‌خانوم اینا قبل از عید خریدن ـ قسطی ورداشتیم، اگه نتونیم از جنبوندن منارجنبون فیلم بگیریم، پس اصلاً بفرمایید ما واسه‌ی چی خرج بنزین و خطر سفر توی این جاده‌های غیراستانداردو به جون خریدیم!؟
عوض تشکرتونه که باعث رونق صنعت توریسم شهرتون می‌شیم و آمار سفرای نوروزی و تابستونیِ ستاد اسکان مسافران شهرداری‌تونو بالا می‌بریم!؟
نکنید این برخوردو عزیز من ... زشته واقعاً ... تازه این آثار تاریخی که فقط مال شما و شهر شما نیست؛ اینا سرمایه‌ی ملیه. یعنی من و خانوم‌بچه‌هامم ازش سهم داریم. هر جاییش که بخوایم سوار می‌شیم، هر کجاشم دل‌مون بخواد، می‌جنبونیم !
حالا اجازه می‌فرمایین!؟ ...


[محض تلطیف فضا و تبدیل این انگشت گزیدنِ نومیدانه به تلخند؛ با امید به کارساز بودن این تذکرها
و با سپاس از حساسیت و خستگی‌ناپذیری آقای مهندس شیربان گرامی.]

امیر یاشار فیلا بسیار خوب و امیدبخش است که رییس و نایب‌رییس سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور، از همین آغاز دوره‌ی مدیریت‌شان این‌گونه با قدرت و قوت و به‌صراحت، مهم‌ترین مشکلات و گره‌هایی را که ساخت‌وساز کشور با آن‌ها دست‌به‌گریبان است، بازگو و رسانه‌ای می‌کنند.

امیر یاشار فیلا ضعیف‌ترین و بی‌جاذبه‌ترین خبری بود که می‌شد از یک سخن‌رانی کلیشه‌ای مربوط به گشایش یک نمایشگاهِ نه‌چندان فرامنطقه‌ای تهیه کرد؛ آن هم نه با محور قرار دادنِ ویژگی‌ها و دستاوردهای مورد انتظار از نمایشگاه، بلکه با متمرکز شدن روی سخنان بسیار معمولیِ یک مسؤولِ دعوت‌شده به آیین گشایش !
از خبرنگار و دبیر سرویس محترم خبرگزاری مهر می‌پرسم: به نظر شما، خبری که خبرگزاری متبوع‌تان از رویدادی همچون برگزاری این نمایشگاه تهیه می‌کند، آیا نباید با خبری که روابط‌عمومی استانداری تهیه می‌کند، تفاوتی (دست‌کم از لحاظ زاویه‌ی نگرش به رویداد) داشته باشد !؟

امیر یاشار فیلا قطعاً برای گردآوری این مجموعه زحمت کشیده شده و جای تشکر دارد.
اما آیا بهتر نبود واژه‌های این مجموعه بر طبق نوعی دسته‌بندی (مثلاً مفهومی یا بر پایه‌ی زمینه‌ی به‌کارگیری یا بر اساس ریشه‌ی واژه) یا دست‌کم به‌ترتیب حروف الفبا (فارسی یا انگلیسی) مرتب می‌شدند؟
جامه‌ی عمل پوشاندن به پیشنهاد آقای مهندس احمدی هم می‌تواند استفاده از این مجموعه را بسیار آسان‌تر کند.
پاینده باشید.

امیر یاشار فیلا 1ـ سرانجام کسی پیدا شد که در رسانه‌ها به اهمیت موضوع جایگاه‌ها (به‌ویژه جایگاه قوه‌ی قضاییه) اشاره‌ای بکند.
2ـ درست است که از این 250هزار مهندسِ عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان، شمار بسیار اندکی روزنامه‌نگارِ دوره‌دیده و ژورنالیستِ حرفه‌ای هستند؛ اما وقتی قدر همین تعداد انگشت‌شمار را هم نمی‌دانیم و متناسب با شأنشان به آن‌ها ارج نمی‌نهیم، انتظاری هم جز این نباید داشت که نشست رسانه‌ایِ پیش از مهم‌ترین رویداد سالانه‌ی جامعه‌ی مهندسی کشور را "خبرنگار اقتصادی" خبرگزاری پوشش دهد.

امیر یاشار فیلا پاراگراف نخستِ خبر بالا را که خواندم، بر پایه ی ذهنیتی که از خواندنِ یکی،دو اظهارنظر دیگرِ آقای معصومی در رسانه‌ها داشتم، با خود گفتم: گویا سرانجام در میان مسؤولان شهرسازی کلان‌شهرها چشم‌مان به جمال کسی با تخصص مرتبط و دارای آگاهی‌های فنی روشن شده است؛ اما با خواندن پاراگرافِ دوم دریافتم که شاید داوری‌ام شتاب‌زده بوده است. چون ایشان فرموده‌اند: طرح تفصیلی تهران "پس از ابلاغ" با همه‌ی جزئیات روی سایت شهرداری قرار می‌گیرد تا برای همه‌ی شهروندان در دسترس باشد و به این ترتیب هیچ اطلاعات محرمانه و هیچ رانت اطلاعاتی از این طرح وجود نخواهد داشت.
پرسشی که جا دارد از آقای معصومی پرسیده شود، این است که از نظر ایشان اگر افراد یا گرو‌ه‌هایی "پیش از ابلاغ" از جزئیات این طرح آگاه شده باشند، آیا رانت اطلاعاتی محسوب می‌شود یا نه !؟

امیر یاشار فیلا تا حالا که احداث کمربندی‌ها در اولویت نبود، دیدیم در طول عملیات راه‌سازی چه بر سر جنگل‌های شمال آمد؛ اکنون که دیگر اولویت‌دارش هم کرده‌اند، خدا به داد جنگل‌ها و درختان و حیات وحشِ نیمه‌جانِ شش‌های ایران برسد ...
و این در حالی‌ست که همین چند دقیقه‌ی پیش در خبرهای تلویزیون به نقل از سازمان جهانی کشاورزی شنیدم که امسال 76درصد پهنه‌ی ایرانمان با خشک‌سالی روبه‌روست.
کردگارا ! ای‌کاش این سرزمین را دست‌کم از خشک‌سالی مصون می‌داشتی ...