■ هوشنگ سیحون درگذشت

به گزارش هنرآنلاین، هوشنگ سیحون معمار، نقاش و مجسمه ساز ایرانی عصر روز پنجم خرداد ماه در آستانه 94 سالگی به دلیل کهولت سن در ونکور کانادا درگذشت. سیحون در ۳۱ مرداد سال ۱۲۹۹ در تهران، در خانواده‌ای موسیقی‌دان چشم بر جهان گشود. پدربزرگش میرزا عبدالله فراهانی از پیشگامان موسیقی سنتی و معروف به پدر موسیقی سنتی ایران بود. مادرش، از نوازندگان تار و سه‌تار، و نیز دایی او مرحوم احمد عبادی، استاد سه‌تار بود.
او ابتدا در دانشکده هنرهای زیبا به تحصیل نقاشی پرداخت، اما به‌زودی از نقاشی دل کند و برای تحصیل معماری، به دعوت آندره گدار، رییس اداره باستان‌شناسی وقت ایران به پاریس رفت و در دانشکده هنرهای زیبای این شهر تحصیلاتش در زمینه معماری را به پایان رساند.
هوشنگ سیحون همچنین عضو شوراى ملى باستان‌شناسى، شوراى عالى شهرسازى، شوراى مرکزى تمام دانشگاه‌هاى ایران و کمیته بین المللى ایکوموس (Icomos) بوده و به مدت ۱۵ سال مسؤولیت مرمت تمام بناهاى تاریخى ایران را بر عهده داشته است.
سیحون که از او به عنوان پدر معماری نوین ایران یاد می‌شود در کارنامه خود آثار مهم بسیاری را خلق کرده است از مهم‌ترین آثار او می‌توان به آرامگاه‌های بوعلی سینا، خیام، فردوسی و کمال‌الملک اشاره کرد. او همچنین طراحی ساختمان‌های سازمان نقشه‌برداری کل کشور، کارخانه نخ‌ریسی کوروس اخوان، کارخانه آرد مرشدی، مجتمع آموزشی یاغچی‌آباد، سینما آسیا، سینما سانترال، کارخانه کانادادرای (زمزم فعلی) در تهران و اهواز، کارخانه یخ‌سازی کورس اخوان و طراحی حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی را بر عهده داشته است.
هوشنگ سیحون نخستین معمار ایرانی بود که آهن و سیمان را به طور عیان در ساختمان به کار برد. ویژگی‌های آثار او استفاده از شکل‌ها و عناصر معماری عامیانه، استفاده از آجر نه تنها در پوشش بلکه همچنین به منظورهای نمایشی و تزئینی است.
سیحون رشته معماری را در تهران و پاریس تحصیل کرده بود، به مدت ۱۹ سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس و مدیریت مشغول بود. او بین سال های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۷ ریاست این دانشکده را به عهده داشت و در این دوران رشته های موسیقی و هنرهای نمایشی را به رشته های درسی افزود.
سیحون در اوایل دهه ۱۳۳۰ با معصومه نوشین (سیحون)، نقاش ازدواج کرد. او در سال 1359 ایران را برای همیشه ترک کرد. او در سال‌های پایانی عمرش در کانادا و آمریکا اقامت داشت.
هوشنگ سیحون در کنار معماری، نقاشی هم می‌کرد. طبیعت و روستاهای ایران از مهم‌ترین مضامین نقاشی‌های اوست. برخی از این آثار در دانشگاه‌های آمریکا نگهداری می‌شوند.