آیا امیدی هست که خانه‌ی تختی، «موزه‌ی کُشتی» شود؟
شهردار منطقه ۱۲ تهران حرف‌های جالبی درباره خانه موسوم به «خانه پدری تختی» دارد. او می‌گوید که تاکنون هیچ مدرک مستندی دال بر مالکیت تختی یا مرحوم پدرش بر این خانه ارائه و تایید نشده است و حرف‌ها بیشتر بر پایه شنیده‌ها و گمانه‌زنی‌هاست. البته او انکار نمی‌کند که ممکن است مرحوم تختی چند وقتی را در این خانه سکونت کرده باشد که آن هم هیچ سند تاریخی ندارد. به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: «امروز ۵۱ سال می‌گذرد از آن هفدهم دی ماهی که غلامرضا تختی، جهان‌پهلوان ایران درگذشت. از آن شب سرد زمستانی که مدال‌آورترین کشتی‌گیر ایران، فضای رقابت را خالی کرد و به رقبایش «عادل آتان» ترک، «بوریس کولایف» روس و «پیتر بیلر» آمریکایی اجازه داد تا از این به بعد، با خیال آسوده، پایشان به تشک کشتی باز شود. حالا نیم‌قرن از آن سال‌های خاص و از آن دوران مدال‌ها، گذشته است اما آن چه از «تختی» مانده، یک عنوان پر طمطراق «جهان‌پهلوان» است و یک خانه‌ای که این روزها معلوم نیست سر و کارش با کیست! خانه فردی که زمانی در فهرست بهترین‌های فیلا قرار داشت و به عنوان یکی از مشاهیر کشتی دنیا تقدیر می‌شد، حالا در وضعیتی قرار دارد که خیلی‌ها می‌پرسند، بعد از چند ۱۰ سال آینده، چگونه قرار است نام پهلوانانمان را برای نسل‌های آینده حفظ کنیم؟ آن چه تختی سال‌های دور را «تختی» کرد نه مدال‌هایش بود و نه تعداد تشک‌هایی که دستش را به نشانه بوسه روی آنها زده بود. تختی نامش مرام داشت، اسمش که می‌آمد، تشک‌های کشتی نه از «ترس بازندگی» که از «شوق پهلوانی» زیر پایش فرش می‌شد تا به دنیا نشان دهد کشتی فقط «یک فن» نیست یک «روش زندگی» است. ما، اما در قبال او کم گذاشته‌ایم، قدیمی‌ترین باشگاه کشتی (باشگاه پولاد) را که زمانی فرزند رجب خان، (پدر تختی) اولین‌های فن و تکنیک را از استادش «حبیب‌الله بلور» یاد گرفت به باشگاه بیلیارد تبدیل کرده‌ایم و خانه‌اش را به جای موزه کشتی به یک کارگاه تریکوبافی! شهرداری توجهی به خرید خانه‌ی پدری تختی ندارد حجت نظری، عضو شورای شهر تهران در جلسه‌ی دیروز شورا در تذکر پیش از دستور خود با بیان این که در آستانه‌ی سالگرد درگذشت «جهان‌پهلوان تختی» قرار داریم، از وضعیت خانه و باشگاه تختی انتقاد کرد. او گفت: متأسفانه خانه‌ی پدری تختی و زورخانه‌ی پولاد از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند. این در حالی است که خانه‌ی پدری تختی می‌تواند به خانه/موزه‌ی کُشتی تبدیل شود. وی با اشاره به این که متأسفانه خانه پدری تختی به کارگاه تریکوبافی تبدیل شده است و زورخانه پولاد نیز به باشگاه بیلیارد تغییر کاربری داده است، در این باره، اضافه کرد: در بودجه امسال ۳۵ میلیارد ریال برای تملک خانه و زورخانه تختی اختصاص داده شده بود اما شهرداری‌های مناطق ۱۱ و ۱۲ به این مهم توجه نکردند. با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.اختصاص سه‌ونیم میلیارد تومان برای خرید خانه‌ی تختی و باشگاه پولاد علی‌محمد سعادتی شهردار منطقه ۱۲ البته حرف‌های جالبی درباره خانه موسوم به «خانه پدری تختی» دارد. او به «ایران» می‌گوید که تاکنون هیچ مدرک مستندی دال بر مالکیت تختی یا مرحوم پدرش بر این خانه ارائه و تایید نشده است و حرف‌ها بیشتر بر پایه شنیده‌ها و گمانه‌زنی‌هاست. البته او انکار نمی‌کند که ممکن است مرحوم تختی چند وقتی را در این خانه سکونت کرده باشد که آن هم هیچ سند تاریخی ندارد. وی با بیان این که سند مالکیت این خانه به نام شخص دیگری است، می‌گوید: این خانه حدوداً ۷۰۰ متر است که بخشی از این خانه کارگاه تریکوبافی است و البته سند تجاری و کارگاهی دارد و بخش دیگر آن مسکونی است. سعادتی با انتقاد از بودجه‌ای که شورا برای خرید و تملک این خانه در سال گذشته مصوب کرده است، می‌گوید: شورا برای خرید این خانه و همچنین باشگاه پولاد در منطقه ۱۲، ۳ و نیم میلیارد تومان مصوب کرده، در حالی که یک و نیم میلیارد تومان برای خرید چنین خانه‌ای به هیچ وجه کافی نیست و تقریباً باید به سه برابر افزایش یابد. اگر پیش از این کار کارشناسی دقیقی انجام شده بود، قطعاً این اعتبار اختصاص نمی‌یافت. البته مالک هم از این وضعیت خبری استفاده کرده و به خاطر فشار‌هایی که برای خرید خانه وجود دارد، نرخ خانه را بسیار بالا پیشنهاد می‌دهد که تملک آن در توان شهرداری نیست. وی با بیان این که تاکنون جلسات متعددی را با مالک خانه برگزار کرده‌ایم، اما درباره قیمت به توافق نرسیدیم، تأکید می‌کند: بر این اساس به دنبال خرید زورخانه کوچکی که محل تمرین مرحوم تختی بوده و در خیابان تختی قرار دارد و به تأیید اهالی محل هم رسیده، هستیم. شهرداری می‌خواهد این زورخانه و زمین مجاور آن را تملک کرده و کلنگ آن را به نام زورخانه و موزه محله تختی بزند. شهرداری اصرار به خرید باشگاه پولاد دارد؛ ذی‌نفع اجازه نمی‌دهد اگر چه عمده گلایه‌های حجت نظری به شهرداری تهران برمی‌گردد اما «آرش لالویی»، رئیس اداره املاک شهرداری منطقه ۱۱ حرف‌های دیگری دارد. او معتقد است که شهرداری تلاش‌هایی را انجام داده اما ذی‌نفع به علت تصور غلطی که از توافق با دولتی‌ها دارد، فعلاً زیر بار این معامله نرفته است. او در گفت‌و‌گو با «ایران» با بیان این که حدود دو هفته پیش، جمعی از اعضای شورای شهر با همراهی نصرالله آبادیان، شهردار منطقه ۱۱ از این باشگاه بازدید کردند، گفت: عزم شهرداری بر این است که خانه‌های تاریخی و قدیمی را خریداری کند؛ چرا که معتقدیم سازمان میراث فرهنگی توانایی بازسازی و خرید این خانه‌ها را ندارد. وی ادامه داد: در سال‌های گذشته هم، شهرداری برای خرید باشگاه تختی اقدام کرده بود اما این باشگاه دو قسمت دارد که یک بخش آن دست مالک و بخش دیگر آن دست ذی‌نفع است. مالک هم‌اکنون ایران نیست و متأسفانه ذی‌نفع هم با شهرداری راه نمی‌آید. ما چندین بار به ذی‌نفع فرصت دادیم تا ملک کارشناسی شده و قیمت‌گذاری کنیم اما ایشان هر بار ممانعت می‌کند. این هفته دوباره قرار است با شهردار جلسه بگذاریم و در این باره با ذی‌نفع صحبت کنیم. ایشان حتی حرفی درباره قیمت پیشنهادی خود هم نمی‌دهد و ما نیز چون کارشناسی نکرده‌ایم، نمی‌توانیم قیمت‌گذاری کنیم و اعتباری برای این ملک در نظر بگیریم. به گفته لالویی، این باشگاه حدود ۳۵۱ متر است و قیمت منطقه نیز در حدود ۱۵-۱۰ میلیون تومان است. وی با بیان این که شهرداری همچنان به دنبال خرید است، گفت: این ملک هم‌اکنون به باشگاه بیلیارد تبدیل شده و در ابتدای خیابان وحدت اسلامی قرار دارد. اما چون توافق دو وجهه است، امکان رایزنی وجود ندارد؛ چراکه ذی نفع، هرگونه صحبت با مالک را منوط به توافق با خودش کرده است. لالویی با بیان این که بالغ بر ۱۲-۱۱ خانه تاریخی در منطقه ۱۱ وجود دارد، گفت: شهرداری هفته پیش خانه مینایی را در منطقه منیریه خریداری کرد.»
|
