عنوان مقاله: دستیابی به معماری پایدار بومی با رویکرد بهینه‌سازی مصرف انرژی
نویسندگان: مهوش میرزابیگی، سهراب میرزابیگی ارائه‌شده در: سومین ھمایش ملی فناوری ھای نوین صنعت ساختمان، مشھد مقدس ـ سالن صبا، ٢٠ و ٢١ شھریور ١٣٩٣. چکیده : معماری بومی در طول زمان بر اساس پیشینه محیطی، فرهنگی، فناوری و تاریخی که در آن وجود داشته تکامل یافته است. از بین رفتن معماری بومی به صورت کالبدی موجب حذف برخی از کارکردهای آن در معماری معاصر شده است. لذا بازیابی این کارکردها یک مسئله اساسی به شمار میرود و کشف پتانسیل های نهفته در معماری بومی می تواند باعث تسریع در حل مسائل و ابهامات عصر حاضر گردد. در ایران با توجه به وجود منابع فراوان و گوناگونی اقلیمی میتوان با بهره گیری مناسب و صحیح از انرژی های طبیعی مانند خورشید و باد محیط زیست کشور را بصورت صرفه جو طراحی نمود امروزه به نظر میرسد که توسعه پایدار و مفاهیم آن به خوبی با اهداف و مقاصد معماری و شهرسازی نوین سازگار بوده و میتواند به عنوان عاملی موثر جهت تحقق اهداف پایدار مطرح شود. هدف از این بررسی رسیدن به معماری پایدار بومی با در نظر گرفتن مصرف بهینه می باشد. لذا در این بررسی رابطهی عوامل اقلیمی با پایداری و ملاحظات تکنیکی همچون استفاده از انرژی خورشید، باد و... مورد مطالعه قرار داده شده است در پایان نکات اساسی در طراحی فضاهای پایدار زیستی بیان شده و الگوهای پایدار با اقلیم این مناطق جهت طراحی ساختارهای پایدار و همچنین پیشبرد اهداف معماری همساز با اقلیم در اختیار معماران قرار داده شده است. کلیدواژگان : معماری پایدار، بهینه‌سازی، مصرف انرژی، ایران.
|
