تجربه آموزش طراحی در مدارس معماری
نویسندگان: مهران علی الحسابی و سعید نوروزیان ملکی چکیده: این نوشتار در پی تأکید بر آموزش معما ری کارآمدتر است تا معماران قادر به خلق محیطهایی انسا نی در راست ای پاسخ به نیازهای اجتما عی، فرهنگی و محیطی طراحی شوند. منظور از محیطهای انسانی، محیطهایی است که فعا لیتهای انسا نی به صورت تعریف شده در آنها انجام میشود. فعالیتهایی که بازتابی از معیارهای رفتاری و فرهنگی مشخص شده توسط جامعه بوده و مسائلی مانند اقتصاد، اکولوژی و اجتماع را در بر میگیرند و سبب محیطهای زیستی میشوند. مقاله با بررسی و تحلیل معیارهای آموزش و محتو ای آموزشی مدارس مختلف معماری، تلاش خواهد نمود تا گسست موجود میان آموزشهای صرفاً عملی و نظری در فرآیند آموزشی معماری را مشخص سازد. این تحقیق به ارائه روشهایی جهت پر نمودن این فواصل میپردازد؛ و در عین حال مفاهیم نظری موردنیاز برای ایجاد محیطهای انسا نی را نیز به صورت توأمان در نظر دارد. این امر فهم جامعی از دو روش آموزش معماری مختلف، اما وابسته را ضروری میسازد و به شناخت دو پایۀ اصلی این آموزش، یعنی پایۀ عملی و مهارتی، و پایۀ تئوری و نظری، مدد میرساند. نشریه علمی پژوهشی فناوری آموزش، سال سوم، جلد 3، شماره 4، تابستان 1388
|