سبک شناسی آر- نوو در معماری معاصر ایران نشریه: هنرهای زیبا شماره: هنرهای زیبا ، دوره: ۳۵ نویسنده: دکتر سعید حقیر کلیدواژهها : آر ، نوو ، اکسپرسیونیسم ، دکو ، رمانتی سیسم ملی ایرانی ، نئوکلاسیسم خرد گرا ، معماری پهلوی اول ، Art ، Nouveau ، Expressionism ، Deco ، Iranian National Romanticism ، Rational Neo ، Classicism ، Architecture of First Pahlavi’s period کلیدواژهها (انگلیسی): اکسپرسیونیسم , دکو , رمانتی سیسم ملی ایرانی , نئوکلاسیسم خرد گرا , معماری پهلوی اول , Art , Nouveau , Expressionism , Deco , Iranian National Romanticism , Rational Neo , Classicism , Architecture of First Pahlavi’s period , آر , نوو چکیده جنبش آر- نوو به عنوان یکی از جنبش های پیشرو اواخر قرن نوزدهم در هنر و معماری اروپا نقشی قطعی بر شکل گیری معماری قرن بیستم و معماری دوران مدرن گذاشت. گستردگی و تنوع سبک های این جنبش، خصلتی است که آن را از سایر جنبش های هنری دیگر در دوران معاصر متمایز می کند. مشاهده برخی آثار معماری معاصر درایران (به ویژه در تهران) که آشکارا تحت تأثیربرخی از گرایش های سبکی این جنبش قرار دارند، نشان از ورود گسترده ی این جنبش هنری غرب به معماری معاصر ایران در مقطعی خاص دارد. تنوع، تشابه و تفاوت های این گرایش های سبکی، تا اندازه ای است که مطالعه ای تطبیقی برروی این دوره از معماری معاصر ایران را ضروری می نماید. این مقاله سعی دارد تا با بررسی تطبیقی گرایش های معماری آر- نوو در غرب و مقایسه اصولی آنها در ایران، به یک سبک شناسی جدید از این جنبش معماری غربی در ایران معاصر نزدیک شود. همچنین در این راستا به بررسی امکان طبقه بندی مجموعه این سبک ها در معماری معاصر ایران، در یک دوره زمانی مشخص، خواهد پرداخت. این مقاله در انتها نشان خواهد داد که علی رغم تنوع سبکی موجود در معماری دوران پهلوی اول در ایران معاصر تمامی این معماری زیرمجموعه های سبکی جنبش آر- نوو می باشد.
|