مواجهه با نمای ساختمان ها در شهرهای مختلف
محمد کیانی منش نمای ساختمان ھا نقشی بسیار پر اھمیت را در نمایش شھری ایفا می کنند؛ که ھمان پس زمینه ی شھریست. ھمانطور که در ھنر نمایش طراح صحنه سعی در خلق فضایی مرتبط با موضوع نمایش دارد. در شھر - در مقام صحنه ای از یک نمایش با بعد زمانی و مکانی وسیع- نیز نمای ساختمان ھا به نوعی نشانگر اتفاقات ریز و درشتی است که در این بستر به وقوع می پیوندد. توقعاتی را که از نمای ساختمان متصور است؛ ذکر می کند:الف- حفاظت. ب - ایجاد ارتباط. ج- معرفی. د- جزیی ،(H.Deilmann) ھارالد دایلمان از یک فضای شھری. مورد الف؛ نقش نما را در محافظت ساکنان از تھدیدھای خارجی نمایان می کند. مورد ب؛ ارتباط بین فضای داخلی وخارجی، بوسیله ی روزنه ھا – درھا و پنجره ھا- ذکر می کند، منظور مورد ج؛ معرفی شخصیت و اعتبار مالک و طراح است و سرانجام مورد د؛عدم تکروی و قبول مسئولیت در عضویت واحد بزرگتری بنام فضای شھری است. این فرایند عضویت در واحد بزرگترِ فضای شھری- مانند ھرعضویت دیگری- ملزم به رعایت تعھداتی است که پذیرفتن آن موجب ھماھنگی با سایر عناصر آن مکان و نشانه ی توجه طراح و مالک به ایجادعنصری ھمگن با یک جامعه ی وحدت یافته می باشد و عدم پذیرش این تعھد؛ موجب اغتشاشی در چھره ی شھر و نمود بارز فقدان مسئولیت پذیری در این حوزه است. دسترسی به مصالح متنوع و وجود سبک ھای مختلف باعث شد تا انقلاب صنعتی اغتشاش در نماھای ساختمان را در پی داشته باشد و نیز پس از آن، افراط در توجه به عملکرد بنا و در نظر نگرفتن فضای شھری توسط معماران و طراحان به بحرانی در جداره ھای شھری که به راحتی کیفیت فضای شھری را facade منجر شد. پس از این دوران ھرھایی در تلاش برای حل این بحران برآمدند و بر آن شدند تا نما یا دستخوش تغییر قرار می دھد را تحت کنترل قرار داده، بر آن نظارت کنند و با ایجاد فرایندی ضابطه مند در طراحی نماھای ساختمان ھا حس مکان را احیا کنند
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
