■ الگوهای هندسی ستاره اسلامی ـ بخش دوم

الگوهای هندسی ستاره اسلامی ـ بخش دوم
برداشت آزادی از:
Lee, A.J. 1987. Islamic Star Patterns. In Muqarnas IV: An Annual on Islamic Art and” Architecture. Oleg Grabar (ed.) Leiden:
E.J. Brill. “
برگردانی از مازیار مظلومی

الگوھایی که تا کنون به آن پرداخته شد، تصویر اصلی اجرا شده تقریبا در ھمه انواع الگوھای اسلامی را به ذھن متبادر میکند. اما ھرگاه تعدادرئوس ستاره بیشتر از تعداد خطوط و بردارھایی باشد که از ھر گره درشبکه مبنایی شعاع می گیرد آنگاه این پرسش که با رئوس آزاد ستاره ھا (آنھا که در تماس مستقیم با ستاره مجاور نیستند)چه باید کرد باقی می ماند.ساده ترین و زیباترین راه حل ، ادامه دادن خطوط به سوی این رئوس آزاد است تا جایی که خطوط مشابھی را که از ستاره مجاور اخراج شده است را قطع کنند. چنین راه حلی در گره چینی بر زمینه مربع ، شامل شمسه ھای ھشت ،مانند تصویر 12 ،یک ستاره کوچکتر میان نشین چھار بند و در گره چینی بر شبکه مثلث مانند تصویر 10 یک مثلث متساوی الاضلاع تولید می کند.
اغلب این الگوھای ھندسی با استفاده از ستاره ھای کوچکی که فضای خالی بین آنھا را پر می کنند (ستاره ھای میان نشین)،حس تداوم بیشتری بین عناصر اصلی خود به دست می دھند. با این حال این آزادی برای ھنرمند محفوظ است که از این روش پیروی نکند.