■ قلعه های ایرانی

جناب ابراهیمی عالی بود.
البته ما خیلی خیلی قلعه ی دیگه هم داریم که مربوط به قبل از ورود اسلام عزیز به این کشوره.

ممنون جالب بود

خیلی عالی. برام بسیار جالب بود

خیلی عالی بود. سپاسگزارم. حتمن باید سر فرصت بشینم و کامل بخونم.
فقط یه نکته جالب: ما تو ایران قلعه ها و دژهای فروانی داریم که به دژدختر معروف هستند . یعنی قلعه هایی که هیچ گاه بیگانه و دشمن نتونسته به اون ها نفوذ کنه و به همین خاطر دژ دختر نام نهاده اند اما متاسفانه در این چند سال اخیر همین دژدخترها در حال نابودی اند........

ممنون آقای ابراهیمی عزیز

خیلی عالی بود دوست عزیز

با عرض سلام و احترام خدمت دوستان گرامی

از لطف شما ممنونم , خوشحالم این مقاله مورد توجه شما قرار گرفته , جناب آقای مهندس حقی من هم مثل شما که شاهد تخریب های متوالی بناهای تاریخی هستیم ابراز تاسف میکنم , مخصوصا دژها و قلعه ها که معمولا از قدمت خیلی زیادی برخوردارند , وجود قلعه ها و دژهای تاریخی سندی هستند بر نوع زندگی مردمان گذشته , تاریخ هیچ وقت برنمی گرده و تکرار نمیشه , اما آثار تاریخی را اگر حفظ کنیم می تونیم یاد و خاطره مردمانی که در تاریخ زیستند را گرامی بداریم .

قلعه ها از دسته مکان هایی هستند که معمولا ما در دوران کودکی توجه خاصی به آن داشتیم و در بازی های کودکانه چنین مکانی را در خیال خود تصویر سازی میکردیم و به نوعی در جنگهای بچه گانه خود از قلعه خود محافظت می کردیم , یا وقتی کنار دریا که می رفتیم اولین چیزی که به ذهن ما وارد میشد , دوست داشتیم با شنهای ساحلی مجسمه ای از یک قلعه ی زیبا برای خود بسازیم , در نتیجه میشه گفت قلعه ها دوست داشتنی هستند و چیزهای دوست داشتنی را هم باید حفظ کنیم و برای ماندگاری آنها هم باید فکرهای اساسی کرد.

متشکرم , موفق و پیروز باشید

با شما موافقم جناب ابراهیمی ...

سلام جناب مهندس ابراهیمی. من تا کنون از این دید به قلعه ها نگاه نکرده بودم و اکنون که شما این مساله ی جالب را بیان کردید دیدم براستی از لحاظ اجتماعی و روانی نیز قلعه ها جای فراوانی در انسان ها دارند و براستی شاید این قلعه ها و میراث زیبای اجداد و نیاکانمان بتوانند ما را با عوالم دوران کودکی و افکار کودکانه ای که داشتیم ، مشکلات اجتماعی جامعه را بر سطرف نمایند. کسی چه می داند؟ وقتی روانشناسان با موسیقی درمانی و رقص درمانی و تئاتر درمانی هزاران درد روحی را درمان می کنند چرا با این تاریخ زیبا و میراث فرهنگی عزیز نتوان مسائل درمانی را پیش گرفت؟
در ضمن ما از میراثی حرف می زنیم که همیشه به گواهی تاریخ از عدل و صداقت و زیبایی و نیکی و شادی صحبت می کند و همیشه با زور و بی عدالتی و ظلم و ستیز و کفر بیگانه بوده است. این تعابیر زیبا را که بهبود دهنده ی روح آدمی است می توان در این مکان ها استخراج کرد. من هر بار که تخت جمشید رفتم و شگوه و غرور ایرانی بودنم احیا شده است خدا شاهده تا مدت ها با انرژی بیشتری زندگی را گذرانده ام و نا امیدی و شکست را از خودم دور کردم و میدونم همه نیز همینطور هستند چون مساله ی وطن یک حس خدادادی است و همه ی انسان ها در دل به وطن علاقمندند و این ها مواردی است که در کنار زیبایی معماری قلعه ها روح انسان را جلا می دهد. وقتی یک آکواریوم ساختگی 20 لیتری در خانه کمک شایانی به روحیه ی ساکنین می کند چطور ممکن است که میراث فرهنگی نتیجه ای غیر از این داشته باشد؟؟؟
یا حق. پاینده ایران

بسیار عالی

ممنون از این مقاله