اگرچه توجه به مقوله‌ی «برنامه‌دهی معماری» از اواخر دهه‌ی 1960 میلادی در حرفه و مراکز آموزش معماری مطرح شد، با اندیشه بر روی کارکرد و کنش آن می‌توان ادعا کرد که «برنامه‌دهی» در طول تاریخ جدا از «طراحی» معماری نبوده است. نام مقاله : برنامه‌دهی معماری، ضرورتی برای طراحی پدیدآورنده : امیرمسعود محمودی چکیده : امروزه میان کنش‌های پرشمار در طراحیپژوهی معماری، «برنامه‌دهی» یکی از مراحل فرآیند طراحی به شمار می‌رود که با آن، طراح با موضوع و اهداف یک پروژه‌ی طراحی ویژه در زمینه‌ی نیازهای کاربران، محیط و بستر پروژه آشنا می‌گردد و به‌صورتی سامان‌مند این اطلاعات و ایده‌های مناسب را در سطوح گوناگونِ مراحل طراحی به کار می‌گیرد. اگرچه توجه به مقوله‌ی «برنامه‌دهی معماری» از اواخر دهه‌ی 1960 میلادی در حرفه و مراکز آموزش معماری مطرح شد، با اندیشه بر روی کارکرد و کنش آن می‌توان ادعا کرد که «برنامه‌دهی» در طول تاریخ جدا از «طراحی» معماری نبوده است. این مقاله افزون بر معرفی ویژگی‌های «برنامه‌دهی معماری»، به معرفی بخشی از مطالعات و تجربیات آموزشی نگارنده با دانشجویان دوره‌ی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه تهران در قالب یک موردپژوهی، «به‌سازی بخشی از محور خیابان انقلاب، حد فاصل میدان انقلاب و چهارراه ولی‌عصر»، می‌پردازد. توجه به مزایای «برنامه‌دهی»، به‌ویژه در وضعیت اقتصادیِ کنونی و حرفه‌ای در کشور، می‌تواند نقشی به‌سزا در پیشرفت حرفه‌ی معماری داشته باشد، و معماری کشور را یک گام به پدید آمدنِ «معماری خوب» نزدیک‌تر کند. در این میان، ضرورت دارد که برنامه‌ریزان آموزشی، به جایگاه درستِ موضوع «برنامه‌دهی معماری» پی برده، برگزاری دروسی در این زمینه را در سطوح گوناگونِ کارشناسی و کارشناسی ارشد معماری در دستور کار قرار دهند. کلیدواژه‌ها : طراحیپژوهی ، ضروریات عملکردی ، کانسپت ، فرآیند طراحی ، اهداف ، برنامه‌دهی معماری.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
