تجدیدحیات گرایی و معماری معاصر ایران در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی
نویسندگان: دکتر محمدجواد مهدوی نژاد ، دکتر محمدعلی خبری ، رضا عسکری مقدم چکیده بازشناسی گرایش های تجدیدحیات گرایانه و هویت گرا در معماری پس از پیروزی انقلاب اس المی، فرصتی را برای بازاندیشی در معماری معاصر ایران فراهم می سازد. مقاله حاضر میک وشد با رو کیردی بی طرفانه و به دور از ارزش داوری، آثار طراحی شده در معماری پس از پیروزی انقلاب اس المی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. نتیجه پژوهش، استناد به دویست نمونه اولیه، از میان آثار معماری معاصر ایران در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی است که از آن میان پنجاه نمونه موردی به تفصیل با رو کیرد تحلیل کالبدی – محتوایی مورد مطالعه قرار گرفته اند. چارچوب نظری پژوهش بر اساس ادبیات تخصصی موضوع ترسیم شده است. بر مبنای پژوهش های صورت گرفته در حوزه معماری معاصر ایران، آثار فوق بر اساس پنج پارامتر کلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. اصول انسجام طرح، مفاهیم ساختارهای فضایی، شکل و فرم بنا، مصالح در بنا، رابطه با محیط پیرامون مطالعات صورت گرفته، نشان دهنده آن است که گرایش های تجدیدحیا تگرایانه را می توان کیی از مهم ترین گرای شهای موجود در معماری معاصر ایران دانست. گرایش به احیای هویت ایرانی اسلامی کیی از مهم ترین اهداف این جریان است که با تأ یکد بر شیوه ها و تکنیک های مختلف طراحی معماری به اجرا درآمده اند. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی علمی پژوهشی شماره دوم
|
