ذیققوررت کلمهای اکدی است. در ایران تلفظ این کلمه از مقالات رومن گیرشمن گرفته شده و بیشتر «زیگورات» خوانده شده و به معنای بلند و بر افراشته ساختن. در تمدنهای باستانی آسیای غربی معابدی برای خدایان میساختند و مهمترین آن زیگورات نامیده میشد و معنای آن صعود به آسمان است. آنها زیگورات را بر بلندیها میساختند. در زیگوراتها از بهترین و مقاومترین مصالح ساختمانی آن زمان استفاده میشد .بزرگترین و سالمترین زیگورات باقی مانده جهان زیگورات چغازنبیل (زنبیل وارونه) است هر ساله مردمان زیادی از شوش، شوشتر و دزفول جهت انجام مناسک عبادی خاص به این مکان میآمدهاند. در اطراف زیگورات و دشت پهن و زیبای مجاور دز مقیم میشدند. در روز مراسم، خدایان موجود در معبد که با هدف یگانگی و کپارچگی مردم در این مکان گرد آمده بودند را خارج، تا رود دز br> حمل و سپس با قایق به بالادست رود، جایی که لولههای سفالین آبرسانی به منطقه یافت شده میبردند و از آنجا پیاده به زیارتگاه باز میگرداندند. طی طریق مسیری حدود ۱۰ کیلومتر احتمالا در یک روز که شاید بتوان آنرا "حج عیلامی هاً نامید .
|