خاک طبیعی موجود در محل عملیات ساختمانی همواره بطور کامل مناسب برای تحمل بار سازه مورد نظر نیست. گاهی مواقع در اعماق کم لایه های نرم رس مشاهده می شوند، که این لایه ها دارای نقطه ضعفهای زیر می باشند:
مقاومت برشی پایین- نفوذ پذیری کم- قابلیت تراکم پذیری زیاد- حساسیت زیاد بنابراین بر حسب بار شالوده ممکن است نشست قابل توجهی در سازه بوجود آید. برای جلوگیری از چنین نشست هایی لازم است تکنیک های خاص برای بهبود وضعیت خاک که شامل کاهش نشست و افزایش ظرفیت باربری است بکار گرفته شود. ستونهای سنگی بعنوان یک گزینه مطرح جهت بهسازی خاکهای سست نظیر رس و ماسه لای دار شل به شمار می روند. با اجرای ستونهای سنگی مقاومت برشی خاک به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته و از طرفی مقدار نشست خاک نیز کاهش می یابد و می توان به سطح مناسبی از ضریب ایمنی در برابر مخاطرات ژئوتکنیکی رسید لهراسب کیخسروپور عباس سروش سید محمدرضا امام ششمین کنگره ملی مهندسی عمران 6 و 7 اردیبهشت 1390 ، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
|