با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
نام مقاله: بررسی تأثیر چه‌گونگی توزیع دیوارهای سازه‌ای بر ضوابط لرزه‌ای ساختمان‌های بنایی پدیدآورندگان: عبدالرضا سروقدمقدم، ملک‌محمد رنجبر، جواد رزاقی لنگرودی، جعفر هاشمی ارائه‌شده در: پنجمین کمگره‌ی ملی مهندسی عمران (۱۴ تا ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۹ ـ دانشگاه فردوسی مشهد) شمار صفحه‌ها: ۸ فرمت: PDF اندازه‌ی فایل : ۱.۲۱ مگابایت چکیده : بر پایه‌ی آمارهای در دست، بخش بزرگی از ساختمان‌های کشـورمان را ساختمان‌های با مصـالح بنـایی تشکیل می‌دهند. در این‌گونه ساختمان‌ها از دیوارهای سازه‌ای برای تحمل بارهای قائم و جانبی بهره‌گیری می‌شود. در آیین‌نامه‌ی طراحی ساختمان‌ها در برابر زلزله (استاندارد ۲۸۰۰) برای احتساب ظرفیت دیوارها به‌منظور تحمل بارهای جانبی در هر جهت، از نسبت سطح مقطع افقی دیوارهای سازه‌ای در جهت موردنظر به سطح زیربنای هر طبقه (مقدار دیوار نسبی) استفاده شده است. با توجه به این که در این آیین‌نامه اثر چه‌گونگی توزیع دیوارهای سازه‌ای در پلان، از لحاظ متقارن بودن یا نبودن و نیز اثر پیچش دیافراگم در محاسبه‌ی کمینه مقدار دیوار نسبی مدنظر قرار نگرفته، مطالعه‌ی بیشتر در این زمینه ضروری به نظر می‌رسد. در این پژوهش، با مطالعه‌ی موردی چند ساختمان بنایی آجری، تأثیر چه‌گونگی توزیع دیوارهای سازه‌ای بر رفتار لرزه‌ای ساختمان و کفایت کمینه مقدار دیوار نسبیِ یادشده در استاندارد ۲۸۰۰ در باربری جانبی ساختمان‌ها بررسی شده است. همچنین، اثر پیچش دیافراگم سقف بر توزیع نیروهای ناشی از زمین‌لرزه میان دیوارهای سازه‌ای و نیز مقاومت آن‌ها مطالعه شده، و در صورت لزوم، ضرایب اصلاحی برای معیارهای دیوار نسبی پیشنهاد گردیده است. کلیدواژه‌ها : ساختمان بنایی، دیوار نسبی، تحلیل استاتیکی غیرخطی، پلان نامتقارن، پیچش.
|
