این مقاله به مطالعهی اثر دوربرگردانها در احتمال وقوع تصادفات شبانه در بزرگراهها می پردازد. اطلاعات بهکاررفته در این مطالعه، نمونهای شامل 3647 تصادفِ رخداده در بزرگراه چمران تهران در سال 1385 است. متغیر وابسته، زمان وقوع تصادف است که بر اساس آن، هر تصادف در یکی از دو دستهی روزانه و شبانه قرار میگیرد. با توجه به طبیعتِ دوتاییِ متغیر وابسته، رویکرد رگرسیون لوجستیک برای فرمولبندی احتمال وقوع تصادفات شبانه مناسب تشخیص داده شده است.
نتایج بهدستآمده نشانگر افزایش احتمال وقوع تصادفات شبانه در محدودهی دوربرگردان است. کلیدواژهها: دوربرگردان، مدلسازی تصادف، رگرسیون لوجستیک. عباس بابازاده حامد صابونچی
|