عنوان مقاله: ویژگیهای مهندسی نانو ـ بتن سبک و اثر آن در رفتار لرزهیی سازههای ساختمانی
نویسندگان: عباسعلی تسنیمی، سمیرا بیات کشکولی انتشاریافته در: نشریهی علمی پژوهشی «مهندسی عمران شریف»، دورهی ۲-۳۰، شمارهی ۴/۲، زمستان ۱۳۹۳ چکیده : کاهش وزن ساختمانها ضمن کوچکترکردن ابعاد اعضای سازهیی، موجب کاهش نیروی ناشی از زلزله نیز میشود. برای کاهش وزن سازه میتوان از بتن سبک در اعضای سازهیی و غیرسازهیی استفاده کرد. بهکارگیری بتن سبک در اعضای سازهیی، نیازمند تأمین کمینهی مقاومت آئیننامهیی است. برای تأمین مقاومت کاهشیافتهی ناشی از سبکدانه، میتوان از نانوسیلیس بهمنزلهی یکی از تقویتکنندهها استفاده کرد، که علاوهبر افزایش سرعت هیدراسیون سیمان و واکنش با هیدروکسید کلسیم، ژل سیلیکات کلسیم هیدراته )C-S-H( تشکیل میدهد، که به مراتب مستحکمتر از هیدروکسید کلسیم است. در این نوشتار، ویژگیهای مکانیکی بتن سبک ساختهشده از سبکدانهی رس منبسطشده برای دو نوع بتن بدون نانوسیلیس و با نانوسیلیس مورد آزمایش قرار گرفتهاند. نتایج نشان داده است که در صورت افزودن نانوسیلیس، میانگین مقاومت فشاری ۴۷٪، مقاومت خمشی ۵۷٪، مقاومت شکافتگی ۲۶٪ و مدول ارتجاعی ۷۹٪ افزایش مییابد. همچنین بررسی عملکرد سازهیی بتن سبک در اعضای سازهیی و غیرسازهیی و بتن سبک دارای نانوسیلیس در اعضای سازهیی نشان داده است که تغییر چشمگیری در رفتار لرزهیی ساختمانهای بتن مسلح ایجاد نمیشود. کلیدواژگان: بتن سبک، خواص مکانیکی، نانوسیلیس، کاربرد سازهیی
|