عنوان مقاله:
ارزیابی روش AE و DRA در اندازه گیری تنش برجا و بررسی اثر زمان تاخیر در این دو روش نویسندگان: علی آری نفر، مرتضی احمدی چکیده: تخمین تنش برجا به روش آزمایشگاهی به خاطر هزینه کم و سریع بودن، امروزه مورد توجه پژوهشگران مکانیک سنگ قرار گرفتهاست. از روشهای آزمایشگاهی تخمین تنش برجا که پژوهش روی آن افزایش یافته است، روش انتشار اکوستیک(Acoustic Emission) و آنالیز نرخ تغییر شکل(Deformation Rate Analysis) است. دقت نتایج در این روشها برگرفته از بافت سنگ، نوع ترک‌ها و اثر زمان تاخیر است. در این پژوهش توانایی روش AE و DRA در تخمین تنش برجا و اثر زمان تاخیر در مقدار تنش اندازهگیری شده و بررسی شده است. زمان تاخیر فاصله زمانی بین کرگیری از محل و زمان آزمایش است. برای اندازهگیری تنش برجا از تکیهگاه سد سیمره، 6 سری نمونه با زمان تاخیرهای متفاوت (دو سری نمونه با زمان تأخیر 5 سال و چهار سری نمونه با زمان تاخیر 20 روز) تهیه و آزمایش روی آنها انجام شد. مقدار تنش تخمین زده شده از روشهای AE و DRA محاسبه و با نتایج روش شکست هیدرولیکی (Hydroulic Fracturing) مقایسه شد. نتایج حاکی از هم‌خوانی خوب بین روش AE و DRA با روش شکست هیدرولیکی است. تنها اختلاف در مقدار تنش قائم بوده که علت این امر این است که در روش HF فرض برابری تنش قائم اصلی معادل با وزن روباره است. نتایج نشان میدهند که زمان تاخیر باعث پراکندگی نتایج در دو روش AE و DRA شده و برای حصول نتیجه بهتر در مقدار اندازهگیری شده زمان تاخیر باید کمینه ممکن باشد. کلیدواژگان: انتشار آوایی، آنالیز نرخ تغییر شکل، تنش سنجی، زمان تأخیر مجله علمی – پژوهشی «عمران مدرس » دوره چهاردهم، ویژه نامه، تابستان 1393
|
