با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
■ عنوان مقاله: ارزیابی لنگر خمشی و جابه‌جایی سازه‌های نگهبان طره‌ای در گودبرداری‌های عمیق ■ نویسندگان: حمید یثربی، ابوالفضل اسلامی ■ انتشاریافته در: نشریه‌ی علمی ـ پژوهشی انجمن مهندسی سازه‌ی ایران، با نام «مهندسی سازه و ساخت»، دوره‌ی ۴، شماره‌ی ۳، شماره‌ی پیاپی ۱۳، پاییز ۱۳۹۶. ■ چکیده : در بسیاری از پروژه های گودبرداری به دلایل مختلف سازه‌های نگهبان طره ای تنها گزینه محسوب می شوند. لذا در این مطالعه با جمع آوری یک بانک داده گسترده شامل بیش از ۳۰۰ سازه نگهبان از نقاط مختلف جهان، محدوده ضخامت و سختی رایج سازه‌های نگهبان طره ای شکل بررسی شده است. اعتبار سنجی رایج ترین روش برآورد لنگر خمشی در خاک های دانه ای (روش تعادل حدی) نیز نشان داد که این روش، فقط در دیوار صلب نتایج نسبتا دقیقی ارائه می‌دهد. لذا جهت تخمین دقیق‌تر، رابطه جدیدی برای محدوده سختی خمشی رایج ارائه شده است. لنگرهای خمشی برآورد شده با این رابطه برای ۷۰ مدل اجزای محدود در محدوده ۸۵% تا ۱۱۵% برآوردهای روش اجزا محدود بود. براساس نتایج، در همه خاک‌های دانه ای به جز خاک‌های سست تا بسیار سست، می توان عمق بیش از ۱۰ متر را با سازه های طره ای مهار کرد. اما در صورتیکه عمق گود بیش از ۱۵ متر باشد صرفا در حالتی می توان از سازه های نگهبان طره ای رایج استفاده کرد که مدول الاستیسیته خاک بیشتر از حدود ۷۰ مگاپاسکال باشد. همچنین بررسی‌ها نشان داد تاثیر سختی خمشی دیوارهای دیافراگمی در لنگر های خمشی کمتر از ۲۰۰۰ کیلونیوتن- متر قابل اغماض خواهد بود. ■ کلیدواژه‌ها : سازه‌ی نگهبان طره‌ای، لنگر خمشی، جابه‌جایی، عمق مجاز، سختی خمشی، خاک دانه‌ای.
|
