■ عنوان مقاله: بررسی کارکرد کانالت در شبکه‌های آبیاری و ارائه‌ی راهکارهایی برای کاهش مشکلات ساخت و بهره‌برداری
■ نویسندگان: عبداله امیدوار اشکلک، مهدی حبیبی، محمد رستمی ■ انتتشاریافته در: دهمین کنگره‌ی بین‌المللی مهندسی عمران، دانشکده‌ی مهندسی عمران دانشگاه تبریز، ۱۵ تا ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. ■ چکیده : «کانالت» یا کانال بتنی پیش‌ساخته، یکی از گزینه‌های ساخت و برپایی شبکه‌های آبیاری درجه‌ی ۳ است، که در دشت‌های استان‌های گیلان، مازندران، خوزستان، اردبیل و ... اجرا شده است، طول عمر بیشتر و کیفیت مطلوب تر نسبت به کانال‌های درجا، سبب گردیده کانالت کارکردی پذیرفتنی و درخور در شبکه‌های آبیاری داشته باشد. به‌رغم آن که نزدیک به سی سال از اجرای کانالت‌ها در ایران می‌گذرد، تاکنون کاری در راستای بهبود کیفیت ساخت و بهره‌برداری آن‌ها انجام نگرفته است. این بررسی برای نخستین بار در کشور، کانالت را به شکل تخصصی از دیدگاه مهندسی و مدیریت ساخت مورد مطالعه و بررسی قرار خواهد داد، تا افزون بر شناسایی مشکلات و نابه‌سامانی‌های مراحل ساخت و بهره‌برداری کانالت، راهکارهایی فنی و اقتصادی نیز برای کاهش و یا برطرف کردن مشکلات یادشده ارائه نماید. پس از بازدیدهای میدانی و مصاحبه با متولیان ساخت و بهره‌برداری کانالت، مشکلات مراحل ساخت، اجرا و بهره‌برداری کانالت شناسایی شده است. مهم‌ترین مشکل رویت‌شده در مرحله‌ی ساخت، طرح اختلاط نامناسب و روش نادرست اجرای بتن می‌باشد و مهم‌ترین مشکلات مشاهده‌شده در مرحله‌ی اجرا و بهره‌برداری عبارت‌اند از نشست سازه‌ی کانالت، نشت و هدررفت آب در محل اتصال کانالت‌ها. از دستاوردها و پیشنهادهای این بررسی، می‌توان به‌کارگیری مصالح و روش‌های نوین ساخت مانند بتن خودتراکم، آب‌بندی به کمک واتراستاپ پلی‌ونیل‌کلراید و واتراستاپ سیمانی هیدرولیکی در فرآیند ساخت کانالت را می‌توان برشمرد. ■ کلیدواژه‌ها : کانالت، روش ساخت، مشکلات ساخت و نصب، بتن خودتراکم، واتراستاپ
|
