عنوان مقاله: بررسی تأثیر فشار جبهه‌ی کار بر نشست سطح زمین در تونل‌سازیِ مکانیزه در زمین نرم؛ مطالعه‌ی موردی: تونل قطعه‌ی شرقی ـ غربی خط ۷ متروی تهران
نویسندگان: رضا حیدری شیبانی، شکرالله زارع، حسین میرزایی نصیرآباد، محمد فروغی انتشاریافته در: نشریهی «مهندسی تونل و فضاهای زیرزمینی»، دوره‌ی ۱، شماره‌ی ۱، زمستان ۱۳۹۱. چکیده : در تونل‌های مناطق شهری که بیشتر در عمق کم و در بستر خاکی حفر می‌شوند، فشار جبهه‌کار می‌تواند یکی از عوامل پیشگیری کننده‌ی نشست سطح زمین باشد. در پروژه‌ی خط ۷ متروی تهران، تونل با ماشین حفاری مکانیزه از نوع متعادل کننده‌ی فشار زمین (EPB) حفر می‌شود. در این تحقیق با تمرکز بر روی چهار مقطع از این تونل، تاثیر فشار جبهه‌کار بر نشست سطح زمین مورد تحلیل قرار گرفته است. فشار جبهه‌کار در چهار حالت فشار اولیه، ۵/۱، ۲ و ۴ برابر فشار اولیه و فشار تزریق در ۵ حالت بدون اعمال تزریق، برابر فشار جبهه‌کار، ۵/۰، ۱ و ۲ بار بیشتر از فشار جبهه‌کار با استفاده از نرم‌افزار اجزا محدود PLAXIS۳D مورد ارزیابی قرار گرفته است. اعتبارسنجی نتایج با استفاده از ابزاربندی در سطح زمین و بر روی دو مقطع از تونل انجام گرفته است. مقایسه‌ی نتایج مدلسازی و نتایج حاصل از ابزاربندی بیانگر صحت روند مدلسازی است. برای حالت H۲D است. همچنین نتایج نشان می‌دهد افزایش ۴ برابری فشار جبهه‌کار، حداکثر سبب کاهش ۵ میلی‌متری بیش‌ترین نشست می‌شود. بنابراین افزایش فشار جبهه‌کار، میزان نشست را کاهش می‌دهد اما این مقدار بسیار ناچیز است. کلیدواژه‌ها : نشست، EPB، تونل متروی تهران، ابزاربندی، مدلسازی عددی.
|
