بررسی پیکربندی بهینه برای دیوار برشی همبند
نویسندگان: امین قلی زاد ، مینا صادقلو چکیده تیرهای پیوند در دیوارهای برشی همبند که نیروی برشی قابل توجهی را از یک دیوار برشی به دیوار برشی دیگر انتقال می دهند، دارای نقش اساسی در عملکرد لرزه ای این سیستم سازهای میباشند. تیرهای همبند معمولا دارای دهانه ی کوتاه و ارتفاع زیاد بوده و این تیرهای عمیق با مکانیزم شکست زودهنگام برشی، سازه را دچار رفتار ترد میکنند. در این مقاله ضمن بررسی اثر ارتفاع تیر پیوند بر رفتار لرزهای دیوار برشی همبند، کارایی استفاده از دو تیر با عمق کمتر و با رفتار پلاستیک خمشی بجای یک تیر پیوند عمیق با شکست ترد برشی بررسی گردیده است. هدف از پیکربندی پیشنهادی اجتناب از شکست های ترد برشی در تیرهای همبند برای رسیدن به مکانیزم های مبتنی بر مفاصل پلاستیک خمشی جهت دست یافتن به شکل پذیری بیشتر و استمرار پیوستگی دیوارها در دوره های متعدد بارگذاری می باشد. برای این منظور برای سازه های با تعداد طبقات مختلف، دو نمونه دیوار برشی همبند یکی با یک تیر پیوند عمیق و دیگری با تیر مضاعف با مقطع مناسب برای عملکرد خمشی توسط نرم افزار اجزای محدود مدل سازی شده و نتایج حاصل از تحلیل نمونه ها تحت بار استاتیکی فزاینده از نظر ضریب رفتار و دیگر پارامترهای عملکرد لرزه ای با هم مقایسه گردیده است. مقایسه نتایج تحلیل های صورت گرفته نشان دهنده کاهش سختی در دیوار برشی همبند با جزئیات پیشنهادی در مقایسه با پیکربندی متداول برای این سیستم سازه ای میباشد، ولی در عین حال شکل پذیری سیستم پیشنهادی به میزان قابل توجهی بیشتر از دیوار برشی همبند با تیرهای عمیق می باشد که حاکی از بهبود رفتار لرزه ای آن است. چهارمین کنفرانس ملی سالیانه بتن ایران – تهران – 15 مهر ماه 1391
|
