عنوان مقاله:
بهینه یابی وزنی سازه های فضاکار چلیک تحت بارهای ناشی از برف و انباشتگی آن نویسندگان: سیروس غلامپور، مهسا محمدی، سمیرا عیوضی چکیده : سازه های فضاکار به ان دسته از سازه های برگرفته از فرم های طبیعی اطلاق می شود که ماهیتاً دارای رفتار و عملکرد مسلط سه بعدی می باشند، یعنی سیستم سازه ای متشکل از عضوهای خطی که طرز قرارگیری آنها به گونه ای است که بارها را بصورت سه بعدی منتقل می کند ، به نحوی که اثر هیچ یک از سه بعد ، در رفتار سازه تحت تأثیر کنش های وارده قابل صرف نظرکردن نیست. انتقال بار در اعضاء عمدتا محوری (کششی و یا فشاری) است و پیکربندی این سازه ها به طریقی است که مسیر انتقال بارها با استفاده از عناصر سازه ها در سه بعد تأمین می شود . در این سازه ها ترکیب مجموعه تاشه و فرم هندسی ، بارهای خارجی ، نیروهای داخلی و تغییر مکان های سازه در یک صفحه قرار نگرفته و از آن فراتر رفته و به سه بعد گسترش می یابد. در این مقاله به رفتارشناسی و بهینه یابی وزنی چلیک ها که جزء خاصی از سازه های فضاکار هستند ، تحت کنش هایی مانند: وزن سازه ، باربرف و اثرات انباشتگی آن که به دلیل وسعت زیاد سازه های فضاکار از جمله بارهای بحرانی در برابر انواع فروجهش های موضعی وکلی است، پرداخته شده و می توان چنین گفت که در اغلب سازه های فضاکار به دلیل سبکی نسبی این سازه ها ، بحرانی بودن بار برف در مناطق سردسیر و معتدل قابل ملاحظه می باشند. لازم به ذکر است که پارامترهای مختلف هندسی آن ها تحت باربرف و همچنین بار ثقلی ، با استفاده از تحلیل استاتیک خطی انجام شده و تاشه پردازی این چلیک ها مانند سایر سازه های فضاکار با جبر فرمکسی و نرم افزار Formian و تحلیل سازه با استفاده از نرم افزار Sap صورت گرفته است. کلیدواژگان: فضاکار، چلیک، بار برف، بهینه یابی چهارمین کنفرانس ملی سازه های فضاکار
|
