■ توزیع میراگرهای مثلثی افزاینده‌ی سختی

■ عنوان مقاله: توزیع بهینه‌ی میراگرهای مثلثی‌شکل افزاینده‌ی سختی و میرایی جهت بهبود عملکرد لرزه‌ایِ قاب‌های خمشی
■ نویسندگان: رضا کرمی محمدی، محمدرضا گروسی
■ انتشاریافته در: مجله‌ی علمی ـ پژوهشی «مهندسی عمران شریف»، دوره‌ی ۳۲.۲، شماره‌ی ۳.۲ ـ شماره‌ی پیاپی: ۳، پاییز ۱۳۹۵.

■ چکیده :
در این نوشتار دست‌یابی به توزیع بهینه‌ی سختی میراگرهای افزاینده‌ی سختی و میرایی (T‌A‌D‌A‌S)، جهت بهبود عملکرد یک قاب ۳ طبقه با استفاده از الگوریتم‌های بهینه‌یابی ژنتیک و توده‌ی ذرات انجام شده است. همچنین با ایجاد تغییراتی در الگوریتم تغییرشکل یکنواخت، توزیع بهینه‌ی میراگرها با استفاده از الگوریتم مذکور به‌دست‌آمده و نتایج آن با دو الگوریتم دیگر مقایسه شده است. معیار ارزیابی عملکرد سازه نسبت تقاضا به ظرفیت اعضاست، که مطابق با آیین‌نامه‌ی ۰۶-۴۱A‌S‌C‌E محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهد الگوریتم تغییرشکل یکنواخت با انجام تحلیل‌های بسیار کمتری نسبت به دو الگوریتم دیگر به توزیع بهینه‌ی سختی میراگرهای T‌A‌D‌A‌S در ارتفاع قاب دست پیدا می‌کند و هر چه نسبت تقاضا به ظرفیت طبقه یکنواخت‌تر شود، طرح مناسب‌تری به‌دست می‌آید.

■ کلیدواژه‌ها :
توزیع بهینه، میراگر T‌A‌D‌A‌S، الگوریتم ژنتیک، الگوریتم توده‌ی ذرات، الگوریتم تغییرشکل یکنواخت، قاب‌های خمشی.