■ عنوان مقاله: ارزیابی تأثیر طول و زاویه‌ی نصب میخ‌ها در پایدارسازی دیواره‌ی گود به روش میخ‌کوبی با استفاده از تحلیل عددی
■ نویسندگان: امین اسدالهی، محمدحسین خسروی ■ انتشاریافته در: دهمین کنگره‌ی بین‌المللی مهندسی عمران، دانشکده‌ی مهندسی عمران دانشگاه تبریز، ۱۵ تا ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. ■ چکیده : در بسیاری از پروژه‌های شهری و ساختمانی، به دلیل محدودیت ابعاد زمین‌های شهری، لازم است که زمین به صورتی خاک‌برداری شود که جدارهای آن قائم یا نزدیک به قائم باشد. بر این اساس، این گودبرداری‌ها با مشکل پایداری دیواره‌ها مواجه هستند. یکی از تکنیک‌های پایدارسازی دیواره‌های قائم که در پروژه‌های شهری رواج پیدا کرده، تکنیک میخ‌کوبی است. در این تکنیک، جداره‌های خاکی ناپایدار ناشی از خاک‌برداری با استفاده از شبکه‌ای از میلگردهای فولادی که تا عمق مشخصی در خاک فرورفته و در پوششی از دوغاب سیمان قرار دارند، پایدار می‌شوند. روش میخ‌کوبی به عنوان روشی انعطاف‌پذیر، سریع و اقتصادی نسبت به دیگر روش‌های پایدارسازی جداره‌های قائم و شیب‌دار در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. خرابی گودبرداری‌های پایدارشده به روش میخ‌کوبی در برخی از پروژه‌ها نشان می‌دهد که نیاز به مطالعه‌ی بیشتر در زمینه‌ی طراحی و اجرای این سیستم نگه‌داری می‌باشد. در این بررسی، با بهره‌گیری از نرم‌افزار FLAC۲D یک رشته مدل عددی از دیواره‌ی گود ساخته شده است. با تغییر طول و زاویه‌ی نصب میخ‌ها نسبت به افق، تاثیر این دو پارامتر بر پایداری دیواره‌ی گود و میزان جابه‌جایی دیواره مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که در اعماق مختلف با افزایش طول میخ‌ها، ضریب اطمینان دیواره‌های میخ‌کوبی‌شده افزایش می‌یابد، که این افزایش ضریب اطمینان در اعماق کم‌تر، بیشتر دیده میشود. همچنین، مشاهده شد که جابه‌جایی افقی دیواره با افزایش عمق گود، افزایش و با افزایش طول میخ‌ها کاهش می‌یابد و زاویه‌ی بهینه‌ی نصب میخ‌ها نیز با توجه به بررسی‌های انجام‌گرفته، به عمق گود وابسته است. ■ کلیدواژه‌ها : پایدارسازی دیواره‌ی گود، میخ‌کوبی، تحلیل عددی.
|
