نام مقاله : بررسی ویژگی‌ها و کاربرد بتن SCC و مقایسه‌ی آن با بتن معمولی ـ بخش سوم
پدیدآورنده : محمدرضا رنجبر انتشاریافته در : ماه‌نامه‌ی «راه و ساختمان» (شهریور ۱۳۹۳) شمار صفحه‌ها : ۲۶ اندازه‌ی فایل : ۱.۴۵ مگابایت چکیده : گفتیم که با گسترش روز‌افزون کارهای بتنی و کمبود نسبی کارگرانِ ماهر یا سهل‌انگاری‌های آنان در کارگاه‌ها یا به علت دردسرهای جسمی و روحی یا هزینه‌ی لرزاندنِ بتن در هنگام ریختن آن در قالب، به‌ویژه در مواضعی که تراکم میلگرد وجود دارد، عمل لرزاندن به‌طور کامل و درست انجام نمی‌گیرد و سرانجام مشخصاتِ مکانیکیِ مطلوب بتن به دست نمی‌آید. از این رو، ساخت بتنی بی‌نیاز به لرزاندن، همواره راه‌کاری برای این معضل به نظر می‌رسید و به همین خاطر، ساختن چنین بتنی، رویایی برای تکنولوژیست‌ها و فن‌آورانِ بتن بود؛ تا بتوانند با به‌کارگیریِ مواد افزودنی شیمیایی گوناگون و تغییر در اندازه‌های مصالح طرح اختلاط، به این دستاورد برسند و بتن را از نقص اجراییِ لرزاندن رها کنند. ابداع بتن خودتراکم (Self-Compacting Concrete) "SCC" نتیجه و دستاوردِ این تلاش‌ها بود. در این بخش و در دنباله‌ی مقایسه‌ی ویژگی‌های بتن خودتراکم با بتن معمولی، پدیده‌ی خزش بتن را در این دو گونه بتن بررسی می‌کنیم. خزش بتن، پدیده‌ای است که در آن بتن، بر اثر مقدار تنشی ثابت، با گذشت زمان اندک‌اندک تغییرشکل می‌یابد. خزش ممکن است باعث شود که تغیرشکل الاستیکِ آغازین تا سه‌برابر افزایش یابد. این پدیده از نمودهای بارز ویژگی مصالح ویسکوالاستیک است. پدیده‌ی خزش ناشی از خمیر سیمانِ هیدراته‌شده است و همچنین، خزش تا حدودی برگشت‌پذیر است. کرنش پدیدآمده‌ی ناشی از خزش، در محدوده‌ی ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ میکرو است. کلیدواژه‌ها : بتن خودتراکم، سازه‌های بتنی، مقاومت سازه، کاهش تخلخل، روانی بتن، خزش بتن.
|
