■ عنوان مقاله: معرفی نوعی تیر مختلط در قاب خمشی پیشساخته با هدف حذف تراکم آرماتوری در آن و بدون نیاز به بتنریزی درجا
■ نویسندگان: جمشید اسماعیلی، نیرم آهوقلندری ■ انتشاریافته در: نشریهی مهندسی «عمران مدرس»، دورهی ۱۸، شمارهی ۲، ۱۳۹۷. ■ چکیده : پیشساختگی رویکردی مفید برای ساخت سازههایی به تعداد زیاد در مدتی اندک و یا طرح گونهای خاص از بنا میباشد. سازههای پیشساخته به دلیل طرح و ساخت گسسته اعضا نسبت به سازههای درجا ماهیت متفاوتی دارند.محدودیتهای ساخت و چینش اعضا در این سازهها به طرح تیرهایی با اتصالاتی ساده و ضعیف انجامیده است. در بسیاری از موارد برای دستیابی به اتصالی مقاوم از لحاظ خمشی نیازمند تراکم آرماتوری بالا برای انتقال لنگر در تیرها و به ویژه ناحیه اتصال آنها هستیم.از طرف دیگر کاربرد بتن درجا در تیر به منظور تامین مقاومت لازم برای آن با رویکرد و هدف پیشساخته سازی سازههای بتنی در تناقض است. در این مطالعه سعی بر آن است با ارائه تیری پیشساخته علاوه بر تامین ظرفیت مناسب در برابر تلاشهای وارده از ایجاد تراکم آرماتور در تیر و ناحیه اتصال جلوگیری به عمل آورده و قابی بدون تکیه بر بتن ریزی درجا درپای کار ارائه داد. برای این منظور گره میانی یک سازه چهار طبقه دارای سیستم قاب خمشی متوسط در دو سازه پیشساخته و درجا با استفاده از آنالیز اجزای محدود با هم مقایسه شدند. نتایج نشان میدهد که تیر و اتصال ارائه شده در مقایسه با گره درجای معادل خود عملکرد مطلوبی تحت تلاشهای وارده در زمینه مقاومت، جذب انرژی و شکلپذیری نشان میدهد. ■ واژههای کلیدی : اتصال تیر به ستون، قاب پیشساخته، آنالیز اجزای محدود، اتصال پیشساخته، تیر مختلط.
|