نام مقاله : بررسی مروری، کاربرد و روش ساخت بتنهای سوگذران (نیمهشفاف) در ایران پدیدآورندگان : نیما امینیان، شاهین ظهوری، شهریار ظهوری، موسا کلهری، رضا صانعیفرد ارائهشده در : نخستین کنفرانس ملی بتن (۱۵ مهر ۱۳۸۸) زبان مقاله : پارسی شمار صفحهها : ۱۱ اندازهی فایل : ۳۸۰ کیلوبایت چکیده : از هزاران سال پیش، یعنی از هنگامی که رومیها بهکارگیریِ ساختمایههای نوین را پایه گذاشتند، تا به امروز که بتن به معنای امروزی شکل گرفت و گسترش یافت، میلیونها تُن از این مادهی پایدار در ساختمانها، سدها، خیابانها و... به کار رفته است؛ به گونهای که امروزه از آن با نام «مهمترین عنصر سازهای» یاد میشود. پژوهشهایی که بر روی عناصر تشکیلدهندهی بتن انجام پذیرفته، بیشتر در راستای تأمین مقاومت و ویزگیهای دیگر آن، همچون کارآیی، دوام، نفوذپذیری و... بوده است. اما امروزه پیشرفتهای فنآوری، گسترش پژوهشگاهها و پژوهشکدهها و در کنار اینها، دگرگونی نیازها، خواستهها و انتظارهای معماران از مصالح و ساختمایهها سبب شده است که دیگر ویژگیها و خواصِ این ماده نیز مد نظر قرار گیرد؛ به گونهای که امروزه فرآوردههای گوناگونی همچون بتنهای آراینده یا تزیینی با تکنیکهای حکاکی، نگاشتن، صیقل دادن و...، بتنهای سوگذران (نیمهشفاف)، بتنهای خودتراکم، بتنهای شکلپذیر (داکتایل) و بتنهای هوشمند، نقش این ساختمایه را در صنعت ساختوساز دگرگون کردهاند. در این نوشتار، ضمن اشاره به شیوهی ساخت بتن سوگذران (نیمهشفاف) برای نخستین بار در ایران، کاربردهای بتن در معماری، بهویژه بتنهای عبوردهندهی نور را بررسی کردهایم. این نوع بتن، آمیزهای از بتن خودتراکم و فیبرهای نوری است که به اشکال گوناگون، بهصورتهای سازهای، نیمهسازهای و غیرسازهای به کار میرود. این نوع بتن از مخلوط کردنِ فیبرهای شیشهای با بتن خودتراکم به دست میآید و بهصورت پلنلها و قطعههای پیشساخته به کار میرود، که افزون بر مقاومت فشاریِ مناسب، قابلیتِ زیباییشناختیِ گذراندن و عبور دادنِ نور را هم دارا میباشد. کلیدواژهها : بتن سازهایِ سوگذران (نیمهشفاف)، بلوک سیمانی سوگذران (نیمهشفاف)، فیبر نوری، بتن سازه معماری.
|