عنوان مقاله:
کنترل پیچش سازه‌های نامتقارن با به‌کارگیری میراگرهای اصطکاکی نویسندگان: جمال الدین برزویی، عبدالرضا سروقدمقدم چکیده : نتایج حاصل از زلزله های گذشته نشان می دهد که پیچش سازه جزء عوامل موثر در خرابی سازه ها می باشد. معمولا آیین نامه ها ی ساختمانی برای کنترل پیچش سازه نامتقارن سعی در کاهش خروج از مرکزیت سختی دارند که با توجه به وارد شدن سازه به محدوده ی غیر خطی زلزله های بزرگ از اعتبار نگرش فوق کاسته خواهد شد. یکی از روش های کاهش پاسخ های سازه های نامتقارن استفاده از میراگر اصطکاکی می باشد که با توجه به مزایایی چون استهلاک انرژی قابل توجه در هر چرخه ی بارگذاری، جلوگیری از تشدید سازه با تغییر سختی، مورد توجه بسیاری از محققین می باشد. در این مقاله کنترل پیچش سازه ی نامتقارن با استفاده از میراگرهای اصطکاکی انجام شده است. برای این منظور ساختمان های فولادی بر اساس یک مدل متقارن پایه به ازای خروج از مرکزیت های مختلف سختی و مقاومت، توزیع های مختلف میراگر و مشخصات میراگر اصطکاکی و مهاربند متصل به میراگرهای اصطکاکی با نرم افزار OpenSees مدل شده و مورد تحلیل قرار گرفته اند. در نهایت نتیجه گرفته می شود در صورتی که پارامترهای ذکر شده در حالت بهینه در سازه نامتقارن مورد استفاده قرار گیرد میراگرهای اصطکاکی توانایی کنترل پیچش سازه های نامتقارن را دارا می باشند. کلیدواژگان : پیچش سازه، سازه‌ی نامتقارن، میراگر اصطکاکی، OpenSees . پنجمین کنگره‌ی ملی مهندسی عمران ۱۴ تا ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۹ دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
|
