با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
نام مقاله: بررسی میزان آگاهی اعضای هیأت علمی گروههای فنی و مهندسی دانشگاههای اصفهان و صنعتی اصفهان از مؤلفههای بنیادینِ نوآوری، برنامهریزی درسی و میزان کاربست آنها پدیدآورندگان: محمدرضا نیلی، ستاره موسوی، احمدرضا نصر، محمد مسعود انتشاریافته در: فصلنامهی «آموزش مهندسی ایران» (شمارهی ۶۴، زمستان ۱۳۹۳) شمار صفحهها: ۳۰ فرمت: PDF اندازهی فایل : ۴۶۵ کیلوبایت چکیده : این پژوهش با هدف بررسی میزان آگاهی اعضای هیأت علمی گروههای فنی و مهندسی شاغل به کار در دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان از نوآوری در مؤلفههای بنیادینِ برنامهریزی درسی و ارائهی پیشنهادهایی در راستای تدوین برنامههای درسی اتجام یافته است. در این راستا، میزان آگاهی نسبت به عناصر مطرح در برنامهریزی درسی همچون نوآوری در شیوههای برگزیدنِ هدفهای آموزشی، شیوههای گزینش محتوا، شیوههای سامانبخشی و تنظیم تجربههای یادگیری، شیوههای تدریس، و شیوههای ارزشیابی بررسی شدهاند؛ تا نقاط قوت و ضعف مشاهده شده، برای بهرهگیریِ اعضای هیأت علمی در میزان پذیرش نوآوری برنامهی درسی ارائه شود. جامعهی آماری این پژوهش، بخشی از جمعیت اعضای هیأت علمی گروههای فنی و مهندسی شاغل به کار در دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان هستند. در گزینش اعضای هیأت علمی از روش نمونهگیری طبقهبندی متناسب با حجم استفاده شده است و ۹۰ تن از دو دانشگاه یادشده به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای مورد نیاز پژوهش با اسناد و پرسشنامه گردآوری شدهاند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهی محققساخته بر اساس طیف لیکرت بوده است، که روایی آن بر پایهی نظرخواهی از متخصصان محرز گردید و پایایی آن برابر ۰.۹۲ به دست آمد. یافتههای بررسی نشان داد که میزان آگاهی اعضای هیأت علمی از نوآوری در مؤلفههای گزینش محتوا، روشهای تدریس، و شیوههای ارزشیابی در سطح «زیاد» و در مؤلفههای گزینش هدفها و شیوههای تنظیم تجربههای یادگیری در سطح «متوسط» میباشد. کلیدواژهها : آگاهی، اعضای هیأت علمی، مؤلفههای برنامهریزی درسی، نوآوری، برنامهی درسی.
|