■ لزوم توجه دانشکده‌های مهندسی به علوم انسانی

■ نام مقاله: لزوم توجه دانشکده‌های مهندسی به علوم انسانی
■ پدیدآورنده: مهدی گلشنی
■ انتشاریافته در: نشریه‌ی «آموزش مهندسی ایران»، دوره‌ی ۱۶، شماره‌ی ۶۳، پاییز ۱۳۹۳.

■ چکیده :
زمانی فکر می­شد که علم و فناوری بر طرف کننده جمیع مشکلات بشری هستند و لذا، دانشگاهها توجه خود را صرفاً به حوزه­های علم و فناوری معطوف می­داشتند؛ وقوع دو جنگ جهانی در قرن بیستم این برداشت را تضعیف کرد و لذا، جهان غرب بعد از جنگ جهانی دوم سراغ علوم انسانی رفت. معلوم شد همان­گونه که جوامع انسانی نمی­توانند بدون علم و فناوری زندگی کنند، بدون علوم انسانی نیز نمی­توانند زندگی کنند. علم و فناوری به ما می­آموزد که چه کارهایی می­توانیم انجام دهیم، اما علوم انسانی به ما کمک می­کنند تا بفهمیم چه باید بکنیم. به همین دلیل، در چند دهه اخیر بعضی از کشورهای غربی دروس اخلاق، فلسفه، جامعه­شناسی، مردم شناسی و... را با عنوان "علوم انسانی مهندسی" به برنامه­های مهندسی خود وارد و مقرر کرده­اند که هر دانشجوی مهندسی تعدادی از دروس علوم انسانی و علوم اجتماعی را بیاموزد تا بتواند نقش مؤثرتری در جامعه ایفا کند. از نظر آنها به کمک علوم انسانی مهندسانی تربیت می­شوند که بهتر می­توانند با مسائل پیچیده زندگی رو به رو شوند. واقعیت این است که فناوری برای انسانها و در ارتباط با آنهاست و حلّ مسائل انسانها و دغدغه­های آنها باید هدف آن باشد. پس لازم است تغییر نگرشی به علم و فناوری حاصل شود و فناوریها به عوض آنکه صرفاً وسایل بهره­برداری از منابع طبیعی و افزایش ثروث و قدرت باشند، به فهم طبیعت و رفع نیازهای مشروع انسانی هم کمک کنند.

■ کلیدواژه‌ها :
علوم انسانی مهندسی، برخورد مناسب با محیط، رویکرد کل‌نگرانه.