■ عنوان مقاله: مدلسازی مکان بهینه‌ی استقرار پانل‌های خورشیدی در پشت‌بام ساختمان‌ها با استفاده از GIS؛ مطالعه‌ی موردی: حد واسط خیابان وصال تا خیابان قدس شهر تهران
■ نویسندگان: غدیر عشورنژاد، هادی پاک‌طینت، علی درویشی بلورانی ■ انتشاریافته در: فصلنامه‌ی «جغرافیا و آمایش شهری و منطقه‌ای»، سال چهارم، پاییز ۱۳۹۳، شماره‌ی ۱۲. ■ چکیده : با توجه به موقعیت جغرافیایی و وضعیت مناسب محیطی، انرژی خورشیدی یکی از کارآمدترین انرژی های تجدید پذیر در ایران محسوب می گردد. این تحقیق به دنبال ارائۀ مدلی در خصوص شناسایی مکان های بهینۀ استقرار پانل های خورشیدی در محیط شهری می باشد. پتانسیل فراوان و فضای مناسب پشت بام ساختمان ها با ارتفاع زیاد و قرارگیری آن ها در معرض مستقیم نور خورشید و استفاده نکردن بهینه از این فضاها، لزوم مکان گزینی بهینۀ استقرار پانل ها خورشیدی را برای تولید انرژی ضروری کرده است. در این تحقیق، ابتدا ویژگی مکان های مناسب استقرار پانل های خورشیدی در محیط شهری و منبع تولید لایه های مورد نیاز شناسایی گردید. لایه های مورد نیاز جهت دست یابی به مکان های مناسب استقرار پانل های خورشیدی بر اساس نقشه های ۱:۲۰۰۰در نرم افزار ArcGIS تهیه و مدلسازی فضایی با استفاده از عملگر AND منطق بولین و عمگر ضرب در این نرم افزارانجام شد. همچنین از تکنیک میانگین گیری وزن دار ترتیبی(OWA) برای تلفیق نتایج به دست آمده با دو عامل نوع کاربری و میزان جمعیت استفاده شد. بر اساس مشاهدات میدانی، مدل مد نظر ارزیابی شد و از ضریب تاو-کندالb برای تعیین میزان تطابق میان نتایج به دست آمده در مدل و نتایج مشاهدات استفاده شد. نتایج، حاصل ضریبی برابر ۷۷۱/۰ را نشان می دهد که حاکی از رابطۀ قوی بین دو متغیر و دقت نسبتاً زیاد مدلسازی انجام گرفته است. ■ واژه‌های کلیدی : انرژی خورشیدی، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، پانل‌های خورشیدی، مدل رقومی سطح زمین (DSM).
|
