عنوان:
بهینه سازی دودکش خورشیدی و بررسی اثر آن بر تهویه ساختمان نویسندگان: مریم فخاری؛ شاهین حیدری نشریه هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی دوره 18 شماره ۲ تابستان ۱۳۹۲ چکیده از آنجا که40٪ از مصرف انرژی مربوط به بخش ساختمان است و بخش عمده آن صرف سرمایش و گرمایش میشود، راهکارهای طراحی غیرفعال، کمک قابل توجهی به کاهش مصرف انرژی میکند. یکی از روشهای تهویه غیرفعال، استفاده از دودکش خورشیدی است که با کمک انرژی تجدیدپذیر خورشید و با به کارگیری پدیده اثر دودکشی در یک کانال هوا، تهویه مورد نیاز فضاهای مجاور خود را فراهم میکند. به دلیل عدم دسترسی به نمونههای مختلف اجرا شده، شبیهسازی کامپیوتری به عنوان روش جایگزین برای مطالعات میدانی انتخاب شده است. نتایج ارائه شده، برگرفته از شبیهسازی مدلهای مختلف دودکش خورشیدی متصل به یک ساختمان اداری هفت طبقه با کمک نرمافزار انرژی پلاس است. مدلهای مختلف با ابعاد متفاوت دودکش خورشیدی با هم مقایسه شدند. همچنین مدلها در صورتی که همه طبقات به دودکش خورشیدی متصل باشند و در حالتهایی که هر طبقه به صورت منفرد به دودکش متصل باشد، شبیهسازی شدهاند. در این تحقیق، تاثیر به کارگیری دودکش خورشیدی بر تهویه فضاهای متصل به آن در اقلیم گرم و خشک شهر اصفهان بررسی شده است. همچنین مساحت فضاهایی که دودکش خورشیدی با ابعاد بهینه، در هر طبقه قادر به تامین تعویض هوای مورد نیاز آن است، مورد توجه قرار گرفته است. کلمات کلیدی دودکش خورشیدی، تهویه، ابعاد بهینه، شبیه سازی انرژی، نرم افزار انرژی پلاس
|