■ بودن یا نبودن؟

بودن یا نبودن؟بیایید همه با هم، تمهیدی بیاندیشیم که هر سال، سال اصلاح الگوی مصرف باشددوستان و همکاران، سلام لطفاً به عکس زیر نگاه کنیداین عکس چیست؟ ظاهراً یک دوربین مدار بسته ...

ارسال کننده: رابین صدیق پور

تاریخ ارسال: شنبه 25 اردیبهشت 1389

بودن یا نبودن؟ "بیایید همه با هم، تمهیدی بیاندیشیم که هر سال، سال اصلاح الگوی
مصرف باشد." دوستان و همکاران، سلام. لطفاً به عکس زیر نگاه کنید:

این عکس چیست؟ ظاهراً یک دوربین مدار بسته پیشرفته است. حالا به این عکس نگاه کنید:

اینهم عکس یک دوربین است. در کنار تابلو بانک. آیا اینجا بانک است؟ اجازه بدهید
چند قدم عقب تر برویم تا زاویه دیدمان بازتر شود ....

عجب، ظاهراً صحبت از مهندس، نظارت و محاسبات است. خوبست از در بیرون برویم و یک دید
کامل بزنیم ...

درست است، اینجا سازمان نظام مهندسی استان اصفهان است و دوربین عکس اول، در گوشه
بالای سمت چپ تصویر قابل مشاهده است. چرا این دوربینها اینجا نصب شده اند؟ این
سوالی است که خیلی از اعضاء سازمان و ارباب رجوع از خود و دست اندرکاران سازمان می
پرسند. معمولاً هر جا که از دوربین استفاده می شود، هدف اصلی عبارتست از کنترل
شرایط داخل ساختمان به منظور اطلاع از هرگونه پیش آمد احتمالی، ثبت و ضبط حرکات
افراد شاغل و یا مراجعه کننده به یک مجموعه به منظور بازخوانی و بازپردازش اطلاعات
در هنگام بروز یک حادثه و نیز کسب اطمینان از صحت عملکرد افراد موظف و شاغل در یک
مجموعه. امروزه استفاده از سیستمهای کنترل تصویری و صوتی در بانکها، مراکز دولتی،
فروشگاههای بزرگ و حتی در اماکن خصوصی رایج است و بارها و بارها باعث شناسایی عوامل
مخلّ و یا مجرمی شده که احیاناً دست به کار خلاف زده اند و به نوعی پیش گیری از
وقوع جرم را نیز باعث می شود. اما چرا این سیستم در سازمان نظام مهندسی اصفهان به
کار برده شده است؟ از شعبه بانک داخل سازمان که بگذریم، کلاً تراکنش های زیر در
سازمان نظام مهندسی انجام می شوند::
1- امور مربوط به آزمایشگاه بتن 2- امور
مربوط به بازرسی گاز( که به دلیل مراجعه تعداد زیاد مجریان گاز، یکی از پر تراکنش
ترین قسمتهای سازمان است) 3- امور بایگانی، تایپ، تلفنخانه و نظایر آن 4- بخش کنترل
مضاعف نقشه های سازه 5- بخش نظارت مضاعف اجرای سازه 6- بخش کنترل ظرفیت اشتغال 7-
کتابخانه 8- کتابفروشی سازمان 9- بخش امور مالی(صدور چک، ...) 10- بخش امور
اعضاء(تمدید پروانه، عضویت، ...) 11-بخش مجله دانش نم 12- کنترل طراحی تاسیسات
13-بخش امور خدمات مهندسی 14-شورای انتظامی 15-بخش انفورماتیک 16- اتاق هیئت مدیره
و ریاست سازمان *17 - راهروها و راه پله های بین طبقات(علت قرار دادن علامت ستاره
را بعداً خواهم گفت) ارباب رجوع و استفاده کنندگان از سازمان عبارتند از: الف-
کارکنان سازمان ب- مهندسان ج- مالکین و یا موکلان آنها که برای انجام امور مهندسی و
... به سازمان مراجعه می کنند. د- مجریان گاز با نگاهی به نوع فضاهای داخل سازمان و
افراد استفاده از آن به وضوح مشخص است که از لحاظ امنیتی، به جز بانک و کتابفروشی،
تراکنش خاص و قابل بازبینی در سایر قسمتهای سازمان وجود ندارد و کلاً بعید است که
ازدحام بیش از حد در یک قسمت و یا بیرون سازمان، منجر به بروز حادثه ای غیر قابل
کنترل گردد. در این میان، ذکر چند نکته تکمیلی ضروری است: 1- پرسنل شاغل در سازمان
همه از بین افراد شریف و قابل اعتماد انتخاب شده اند و امکان وجود شائبه برای
هرگونه عمل غیر منطقی از طرف آنها وجود ندارد. بر فرض محال، اگر هم احیاناً فردی
بخواهد مثلاً با یک مالک برای انجام خدمات مهندسی وارد مذاکره شود، به نقاط کور دید
دوربینها واقف است و خواهد توانست با شگرد خاص خود، این عمل را به انجام برساند.
البته مجدداً یادآور می گردد که خوشبختانه کادر شاغل در سازمان نظام مهندسی اصفهان،
از بین شریف ترین و باوجدان ترین افراد استان اصفهان گزینش و گلچین شده اند و به جز
یکی دو مورد جزئی، تاکنون اقدام خلاف عرف و قانون در سازمان گزارش نشده است. 2- در
حال حاضر در 16 نقطه سازمان( از جمله راهروها و پله ها) دوربین وجود دارد که زاید
به نظر می رسد. 3- در برخی از بخشها، امکان ضبط گفتگوها پیش بینی شده که زاید به
نظر می رسد. 4- محل مانیتورینگ دوربینها در اتاق ریاست سازمان مستقر شده که به نظر
می رسد بایستی جا به جا شده و در اتاق نگهبانی و یا حراست(در صورت تاسیس در سازمان)
قرار گیرد تا متصدی مربوط به این کار بتواند در صورت بروز مشکل، سریعاً اقدام
نماید. مسلماً کار مانیتورینگ دائم، به صورتی که الان وجود دارد، زمان زیادی را به
خود اختصاص می دهد و باعث تلف شدن وقت ارزشمند خدمتگزاران جامعه مهندسی می شود.
علاوه بر این، همانگونه که ذکر شد، مانیتورینگ بهتر است به بانک و کتابفروشی محدود
گردد. 5- دوربینی که در بیرون سازمان نصب شده و قابلیت ضبط صدا و تصویر تا بیکرانه
ها را دارد، به چه کار مهندسان می آید؟ به فرض که توانست یک قالپاق دزد ماشین را
شناسایی کند. پس اگر این حسن را دارد، بهتر است بر روی هر ساختمان از این دوربینها
نصب شود تا دزدی به کلّی ریشه کن شود. حال به این قضیه از بعد دیگری نگاه می کنیم:
این گله و شکایت در طول این چند سال اخیر از سوی مهندسان عنوان شده که وقتی ما به
خانه خودمان(یعنی سازمان نظام مهندسی) پا می گذاریم، نوعی ترس و وهم ناخودآگاه بر
ما غالب می شود؛ به طوری که صدایمان خود به خود آهسته تر می شود و در هنگام راه
رفتن، مرتب چپ و راست خودمان را می پاییم. آیا واقعاً این در شأن یک فرد تحصیلکرده
این مملکت است؟ جواب صریح من این است: نه. با دهها ترفند جایگزین، می توان از صحت
عملکرد کارکنان و مهندسان اطمینان حاصل کرد، بدون اینکه تبعات روانی را برای آنها
ایجاد نمود. اگر دوربین ها قدرت داشت از دلالی مهر و کوپن جلوگیری کند، تا به حال
این امر محقق شده بود. توجه داشته باشیم که همیشه آدمها، یک قدم از تکنولوژی
جلوترند. لذا به صورت خلاصه، نظرم را در مورد سیستم پایش صوتی و تصویری داخل سازمان
اعلام می دارم: من با استفاده از دوربین( به جز در بانک و کتابفروشی) مخالفم.
منتظر نظرات و پیشنهادات شما در این زمینه هستم.

نظرات

سعید رحیمی

19:25 شنبه 25 اردیبهشت 1389

مهندس جان من هم با نظر شما موافقم و دو تا مطلب به ذهنم رسید که عرض کنم:
اولا متاسفانه از سازمان بزرگی مانند نظام مهندسی بعید است که ساده ترین و بد ترین راه را برای کنترل اعضاء خود انتخاب کرده است.که سازمانهای نظامی نیز چنین نمیکنند.!!!!
دوما چیزی که در عکسها (عکس چهارمی) به نظرم رسید چیدمان تابلوی اطلاعات و بانک و نهایتا شماره تلفن سازمان است>آیا به نظر شماچنین تابلوی اعلاناتی در شان سازمانی که پرچمدار مهندسی است میباشد؟ با تشکر از حسن توجه شما

محمدرضا جمشیدیان

20:52 شنبه 25 اردیبهشت 1389

دمینگ، نظریه پرداز تحولات اقتصادی در ژاپن، یکی از بزرگترین اقتصادهائی که بشریت تاکنون تجربه کرده است، در کتاب "خروج از بحران" خود می گوید:

// ترس را از سازمان خود دورکنید.//
زیرا ترس باعث نابودی خلاقیت، ازبین رفتن حرمت و پایانی بر شوون انسانی است. انسان ملکوک و تحقیر شده با ترس، نمیتواند خلاق و زاینده باشد و سیستم مدیریتی که انسان ها را می ترساند تنها بر سر شاخ بن می برد. هرگاه خلاقیت را با تحمیل ترس از همکاران خود بگیرید، مسلماً موتور محرکه سازمان شما از کار خواهد افتاد و نتیجه مستقیم آن ناکارآمدی سازمان تحت مدیریت شماست.

از همین روست که در جای دیگری از کتاب، دمینگ ادعا می نماید:
// تکیه بر “بازرسی 100 %” برای بالا بردن کیفیت تائیدی است براینکه فرایند شما قابلیت و لیاقت لازم را ندارد.//
افزایش فرایند های کنترلی در یک سازمان، نشان می دهد که ما از مدیریت بر سیستم خود درمانده شده ایم. این مطلب نشانه خوبی برای یک سیستم مدیریتی نیست.

در جای دیگر از همین کتاب، دمینگ می گوید:
//بازرسی برای بالا بردن کیفیت اقدامی است که بسیار دیر صورت گرفته است//
این بدان معنی است که بازرسی، نوشدارو پس از مرگ سهراب است.

و در آخرین فراز، جمله ای طلائی از دمینگ می تواند بسیار روشنگر باشد:
//هیچ کشوری فقیرنیست سرمایه اصلی هرملت بیشتر به مردم، مدیریت و دولت آن بستگی دارد تا منابع طبیعی آن. مسئله اینجاست که مدیریت خوب را درکجا می توان یافت.؟//

از صمیم قلب آرزومندم تا در سطح مدیریت سازمان های ما دیدگاه هائی حاکم گردد که بجای فضای ترس گسترش دهنده فضای لبخند و خلاقیت باشند.
دوست بسیار عزیزم، رابین خان صدیق پور،
تجزیه و تحلیلی که طی ارائه این مقاله ارائه فرموده اید نشان از قدرت شما در آنالیز مسائل مبتلا به سازمان نظام مهندسی ساختمان دارد. بنده نیز همانند شما با وجود دوربین ها در سازمان مهندسین فرهیخته استان اصفهان مخالفم. به عبارت دیگر، از بین بودن یا نبودن، بنده نیز به نبودن رای می دهم و مطمئنم این نقطه نظر اکثر مهندسین عضو سازمان نیز می باشد.
در پایان یک نکته هنوز مبهم است:
آیا در درون هیئت رئیسه سازمان هیچگاه در این مورد گفتگوئی صورت نگرفته است؟
پایدار و پیروز باشید

م افتخاری

14:39 یکشنبه 26 اردیبهشت 1389

با سپاس از نوشتار آقای مهندس صدیق پور و با تائید نظرات آقای مهندس جمشیدیان
امیدوارم حداقل جامعه مهندسی اصفهان بتواند ظرفیت پیاده سازی نظرات سازنده‌ای نظیر آقای دمینگ را پیدا کند.
به نظر میرسد کنترل وقتی مناسب میشود که نتایج آن محسوس گردد .
نه آنگونه که در ساده و خصوصی ترین لحظات ، احساس عدم امنیت و تفسیرهای غیرمتعارف ایجاد شود و
نه آنگونه که کنترل مترسکی را مانند گردد که پرندگان بر سر دوش آن به تفریح و تفرج مشغول گردند.
بلکه کنترل باید اثربخش و نتایج آن سمت بهبود را نشانه رود .البته بهبودی که اکثریت به آن باورداشته باشند نه تنها برخی...
بد نیست به نحوه کنترل بزرگ خالق هستی نظری بیفکنیم تا ببینیم در حالیکه از رگ گردن به مخلوقاتش نزدیکتر است ولی اکثراٌ از او غافلیم تا وقتیکه با ظرافت و متانت و هوشیاری با تلنگری به فطرت پاک آنرا بیدار و از اسفل السافلین به اعلی علین رهنمون گرداند.

حسن شیخ

11:52 دوشنبه 27 اردیبهشت 1389

با سپاس از سرور بزرگوار جناب مهندس صدیق پور
همانطور که آقای مهندس جمشیدیان از دمینگ بیان نمودند "سرمایه اصلی هرملت بیشتر به مردم، مدیریت و دولت آن بستگی دارد تا منابع طبیعی آن". این سرمایه چیزی نیست که دیده شود بلکه آن کسانی هستند که می شناسیم. کسانی که از نیروی همدلی و هم اندیشی آنها بهره می بریم. این اعتماد متقابل و گروه هایی که در آن عضویم، احساس مسئولیت و در میان گذاشتن دغدغه ها، سرمایه های اجتماعی ما هستند.
ما در مقابل این سرمایه دو موضع را می توانیم انتخاب کنیم. نخست اینکه سعی در نابودی و کم رنگ کردن این شبکه های اجتماعی داشته باشیم. این در حالتی است که فعالیت های گروهی مخل و خطرناک بحساب آیند.
حالت دیگر تقویت و گسترش همکاری هاست که معنای واقعی سازمان در اینجا متجلی می شود که افراد از هم افزایی و تلاقی اندیشه ها سود می برند. اینجاست که بقول دمینگ ترس را از سازمان خود دور می کنیم تا افراد فرصت بیان ایده ها و نطرات خود را داشته باشند.
بنظر من، دوربین های نصب شده در سازمان نظام مهندسی برای کنترل افراد نیست. زیرا آنها در دفتر مدیریت نصب شده و مدیر نمی تواند همانند یک کارمند یا نیروی حراست سازمان بصورت مداوم بر آنها نظارت داشته باشد. در حقیقت هدف اصلی این دوربین ها دور کردن مهندسان از همدیگر و ایجاد حس ترس و بدبینی نسبت به سازمان است. با جمع کردن این دوربین ها می توانیم در راه اعتلای علم و منش جامعه مهندسان است قدم برداریم. من با استفاده از دوربین تنها در بانک و کتابفروشی موافقم. (لطفا جمله آخر را Bold کنید)