نام مقاله : ارزیابی، برنامه‌ریزی و توسعه‌ی آموزش مهندسی ؛ معیارهای شایستگی مهندسان پدیدآورندگان : مهدی فیض ، احسان زارع چکیده : ارزیابی کیفیت در یک کنش و فرآیند آموزشی، مهم‌ترین گام برای بهبود این فرآیند و بازنگری‌های ریز و درشت، خرد و کلان در آن است. ارزیابی کیفیت، به سنجش، مقایسه و مطابقت دادنِ وضع موجود کنونی با وضع دلخواه یا مطلوب می‌پردازد. بررسی وضع موجود و وضع مطلوب، در برونداد نظام آموزشی، نقطه‌ی عطف ارزیابی کیفیت است. از این رو، ضروری‌ست وضع مطلوب برونداد، به‌روشنی توصیف شود تا بتوان در قیاس با آن، وضعیت موجود را واکاوی و تجزیه و تحلیل کرد. در توصیف برونداد نظام آموزش مهندسی، نباید تنها به آگاهی‌های تخصصی دانش‌آموختگان بسنده کرد؛ بلکه با نگاهی فرانگر و جامع، باید ویژگی‌های مطلوب را نخست به‌عنوان یک انسان، سپس به‌عنوان یک خردمند تحصیل‌کرده و آموزش‌دیده، و سوم به‌عنوان یک مهندس شایسته فهرست و سیاهه‌بندی کرد. این ویژگی‌های مطلوب، توصیفی سه‌سطحی از دانش‌آموخته‌ی مطلوب دانشکده‌های مهندسی ارائه می‌دهد که می‌تواند سنجه و معیار ارزیابی مهندسان باشد. پیام اصلی این مدل آن است که ارزیابی شایستگی مهندسان بدون توجه به سطوح زیرین و زیرساختی آن ناقص و ناسودمند خواهد بود. بر پایه‌ی مدل یادشده، یک طرح پیمایشی نیز پیاده شده است که همبستگی میان سطوح سه‌گانه را ارزیابی کند. دستاوردهای این طرح اثبات‌کننده این ادعاست که همبستگی مثبتِ معناداری با اطمینان بالا میان سطوح هم‌جوار وجود دارد. کلیدواژه‌ها : اخلاق حرفه‌ای ، اخلاق مهندسی ، پیمان‌نامه‌ی مهندسی ، توانمندی‌های مهندسی ، رسالت دانشگاه ، دانش‌آموخته‌ی مطلوب ، مهندس شایسته.
|
