با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
نام مقاله: کارشناسی علوم مهندسی، نگاهی نو در آموزش مهندسی پدیدآورنده: حسین معماریان چکیده : دانشآموختگان علوم و مهندسی، پیشینهی کموبیش مشترکی در ریاضیات، علوم و محاسبات دارند؛ با این تفاوت که دانشآموختگان علوم دانش خود را برای کشفیات نوین و افزایش دانش ما از طبیعت به کار میگیرند، در حالی که مهندسان از دانش خود برای طراحی فرآوردهها، فرآیندها، ابزارها و ساختارهایی سود میجویند که نیازهای جامعه را برآورده میکنند. تجربه نشان داده است که برخی دانشجویان علاقهمند به آموزشی هستند که هر دوی این توانایی ها را تقویت کند. این، خواستهای است که بخشهای گستردهای از صنعت و بازار کار متحولِ کنونی نیز به دنبال آن است. متأسفانه هیچیک از برنامههای آموزش سنتی مهندسی این هدف را بهدرستی تأمین نمیکنند. یکی از گامهای مؤثری که در این زمینه برداشته شده، عرضهی برنامهی میانرشتهای کارشناسی علوم مهندسی است، که ارتباط نزدیکِ حوزههای گوناگونی از دانشها مانند فیزیک، ریاضیات و مهندسی را برقرار میکند. امروزه، بسیاری از دانشگاههای بزرگ جهان دورهی کارشناسی علوم مهندسی را عرضه میکنند. به نظر میرسد که علوم مهندسی در آیندهای نهچندان دور، به هستهی مرکزی آموزش مهندسی تبدیل شوند. در این مقاله، به دنبال بررسی ضرورت ایجاد یک برنامهی نوین میانرشتهای در آموزش مهندسی، وضعیت آموزش این رشته در شماری از دانشگاههای والاتراز جهان بررسی میشود. به دنبال آن، ساختار و محتوای برنامهی آموزش کارشناسی علوم مهندسی، که از سال 1387 برای نخستین بار در کشور، در دانشکدهی فنی دانشگاه تهران راهاندازی شده، عرضه گردیده و اهداف برنامه و دستاوردهایی که از دانشآموختگانِ آن انتظار میرود، بیان میشود. کلیدواژهها : علوم مهندسی، آموزش مهندسی، دورهی کارشناسی، دانشکدهی فنی دانشگاه تهران، ایران.
|