توابع عملکرد ایمنی، نوعی مدل پیش بینی تصادفات هستند که تعداد تصادفات در یک نوع تسهیلات معین را بصورت تابعی از حجم ترافیک بیان کرده و از این طریق امکان تخمین تصادفات در این نوع تسهیلات را به منظور ارزیابی از عملکرد ایمنی آنان فراهم می آورند. مطالعات گذشته نشان می دهد که اکثر این توابع بر پایه تحلیل های رگرسیونی توسعه یافته اند که در آنها یک تابع از پیش تعریف شده باقبول فرضیاتی برای متغیرها، مورد برازش قرار گرفته و به خصوصیات متفاوت داده ها در مدل سازی کمترتوجه شده است.
در این مقاله با بهره گیری از خواص توابع انتگرال، روشی معرفی شده که در آن شکل تابع برای متغیر مستقل قبل از ورود به مدل شناسایی و ناسبترین شکل تابعی برای این متغیر با استفاده ازآزمون های آماری انتخاب می گردد. این روش، برپایه داده های جمع آوری شده از 161 قطعه راه شهری،تشریح و یک تابع عملکرد ایمنی برای این نوع راهها ارایه شده است. نتایج نشان داد که روش مورد نظر ازکارایی بیشتری نسبت به روشهای موجود برخوردار بوده و همچنین، طول قطعه و حجم ترافیک از یک رابطه غیر خطی با تصادفات پیروی می نمایند.
|