نام مقاله: درآمدی بر مفهوم آمایش سرزمین و کاربرد‌های آن در ایران
پدیدآورنده: حسین خنیفر انتشاریافته در: نشریه‌ی «آمایش سرزمین» (شماره‌ی ۲، بهار و تابستان ۱۳۸۹) شمار صفحه‌ها : ۲۲ فرمت : PDF اندازه‌ی فایل : ۴۴۶ کیلوبایت چکیده : پیشینه‌ی توجه به ویژگی‌های منطقه‌ای و ملی و مدیریتِ مبتنی بر آمایش سرزمین در برنامه‌ریزی‌های توسعه، از دو زاویه‌ی دیرینگی و تازگی برخوردار است؛ از آن رو دیرینه است که به زمان حضور انسان در پهنه‌ی زمین و تعریف سرزمین و کنجکاوی نسبت به حیات بازمی‌گردد، و تازگی آن مربوط به یکصد سال اخیر است که عمدتاً در نیمه‌ی سده‌ی اخیر و پس از جنگ جهانی دوم و با مطالعات فرانسوی‌ها آغاز شد. در این مقاله ضمن بررسی این ابعاد و پیشینه‌ی جهانیِ مسأله مدیریت آمایش سرزمین، به سابقه‌ی آن در ایران که به دهه‌ی ۳۰ خورشیدی بازمی‌گردد، پرداخته شده و مطالعات گروه ستیران بازبینی و فعالیت‌های پیش و پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ در این زمینه نیز بررسی شده است. همچنین، به مطالعه‌ای از آثار تافلر اشاره شده که به آمایش بین‌المللی پرداخته، و مدیریت جهان پیش‌رو را بررسی کرده است. سپس به فرآیند تهیه‌ی آمایش سرزمین در سه بعد سازمان‌دهی مطالعات، بررسی وضع موجود و قابلیت‌سنجی و آینده‌نگری پرداخته‌ایم و گام‌های لازم برای هر کدام از آن‌ها را دسته‌بندی کرده‌ایم و مورد بحث قرار داده‌ایم. در پایان مقاله نیز به دستاوردها و نتایج آمایش سرزمین و نظام تشکیلاتی تهیه‌ی طرح آمایش و نمودارهای آن و سپس جایگاه مدیریت توسعه‌ی اجتماعی و آمایش سرزمین پرداخته‌ایم. کلیدواژه‌ها : آمایش جهان، آمایش سرزمین، فرآیند آمایش، محتوای آمایش، مطالعات ستیران.
|
