www.iiiWe.com » پهنه‌بندی زمین‌لغزش با روش‌های داده‌محور

 مقالات   
 


 پهنه‌بندی زمین‌لغزش با روش‌های داده‌محور

نام مقاله: پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در استان تهران با استفاده از روش‌های داده‌محور و تحلیل سلسله‌مراتبی / پدیدآورندگان: فرناز کامران‌زاد، عماد محصل افشار، مسعود مجرب، حسین معماریان ...

ارسال کننده: امیر یاشار فیلا
تاریخ ارسال: شنبه 2 تیر 1403
برای دریافت فایلها باید از نرم افزار های ویژه دانلود استفاده نمایید. (برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید)
نام مقاله: پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در استان تهران با استفاده از روش‌های داده‌محور و تحلیل سلسله‌مراتبی
پدیدآورندگان: فرناز کامران‌زاد، عماد محصل افشار، مسعود مجرب، حسین معماریان
انتشاریافته در: فصل‌نامه‌ی علمی ـ پژوهشی «علوم زمین»، پاییز ۹۴، سال بیست‌وپنجم، شماره‌ی ۹۷.

چکیده :
زمین‌لغزش یکی از پدیده‌های طبیعی است که هر سال سبب ایجاد خسارات مالی و جانی فراوانی در سطح کشور می‌شود. از این رو تشخیص مناطق مستعد لغزش، برای به‌کارگیری روش‌های پیش‌گیری یا مقابله با ناپایداری دامنه‌ها به منظور کاهش خطر و ریسک حاصل از آنها، بسیار اهمیت دارد. پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش یکی از روش‌های غیرمستقیم و کارآمد در شناسایی این مناطق است. هدف از این مطالعه، استفاده از روش‌های تحلیل آماری (داده‌محور) و قضاوت کارشناسی (تحلیل سلسله مراتبی) برای تعیین میزان خطر و تهیه نقشه پهنه‌بندی در محدوده استان تهران است. به این منظور، ابتدا از میان مهم‌ترین عوامل مؤثر بر زمین‌لغزش، ۶ عامل مقدار شیب، جهت شیب، جنس مصالح زمین‌شناسی، فاصله از گسل، شتاب زمین‌لرزه و میزان بارندگی که تهیه داده‌هایشان برای همه استان تهران امکان‌پذیر بود، بر پایه قضاوت مهندسی در محیط GIS کلاسه‌بندی شدند. در روش داده‌محور، با قطع لایه‌های اطلاعاتی با نقشه پراکنش زمین‌لغزش‌ها و در روش AHP، بر پایه قضاوت کارشناس خبره، لایه‌ها و زیر‌لایه‌های اطلاعاتی، وزن‌دهی و با هم تلفیق شدند و سپس برای هر روش، نقشه پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در محیط GIS تهیه شد. مقایسه و اعتبارسنجی نتایج نشان داد که در روش داده‌محور، ۹/۹۲% از زمین‌لغزش‌ها در محدوده خطرناک (مجموع پهنه‌های پرخطر و بسیار پرخطر نقشه) با مساحت ۱۵/۷۱۳۵ کیلومترمربع (۲/۳۷% از مساحت کل استان تهران) و در روش AHP، ۵/۹۶% از زمین‌لغزش‌ها در محدوده خطرناک با مساحت۷/۱۰۳۴۴ کیلومترمربع (۹/۵۳% از مساحت کل استان تهران) قرار گرفته‌اند. در پایان با تقسیم درصد تعداد زمین‌لغزش در پهنه خطرناک به درصد مساحت پهنه خطرناک در کل مساحت استان تهران، نسبت عددی ۵/۲ برای روش داده‌محور و نسبت عددی ۷۹/۱ برای روش AHP محاسبه شد. مقایسه مقادیر نسبت عددی دو روش فوق نشان داد که روش داده‌محور با نسبت عددی بزرگ‌تر، جواب بهتری داشته است. زیرا نشان‌دهنده آن است که در مقایسه با روش AHP، درصد بالایی از زمین‌لغزش‌ها را در مساحت کوچک‌تری به‌عنوان پهنه خطرناک پوشش داده و بنابراین در تعیین پهنه خطرناک نسبت به روش AHP دقت بالاتری داشته است.

کلیدواژه‌ها :
پهنه‌بندی، خطر زمین‌لغزش، داده محور، تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، استان تهران، GIS.



 
 نظرات