نام مقاله : ارائهی یک روش نوین برای مدلسازی ارتباطات مکانی ـ زمانی، در یک سامانهی راهیابی بافت آگاه پدیدآورندگان : نجمه نیسانی سامانی ، محمودرضا دلاور ، محمدرضا ملک انتشاریافته در : فصلنامهی علمی ـ پژوهشی «اطلاعات جغرافیایی (سپهر)» (شمارهی 92، زمستان 1393) شمار صفحهها : 18 فرمت : PDF اندازهی فایل : 1.01 مگابایت چکیده راهیابی یکی از مهمترین کنشهای روزمرهی افراد در یک محیط شهری است. سامانههای اطلاعات مکانیِ راهبریِ کاربر، از متداولترین خدماتی هستند که افراد را در پیمودن مسیرهای گوناگون با اهداف مختلف راهنمایی میکنند. چالش اصلی این گونه سامانهها، ارائهی اطلاعات راهیابی بهصورت بافت آگاه است. مکان، زمان و شناسهی فرد از بافتهای آغازین و اولیه به شمار میروند و دیگر بافتهای مرتبط، بر پایهی بافتهای آغازین مدلسازی میشوند. این مقاله به مدلسازی ارتباطات مکانی ـ زمانی کاربر متحرک مبتنی بر شناسهی فرد میپردازد؛ به گونهای که همهی ارتباطات مکانی (توپولوژیک، متریک و راستایی) را در بعد زمان پوشش دهد و ویژگیهای کاربر و بافتهای مرتبط را لحاظ نماید. در این راستا، مدل پیشنهادی از برتریهای جبر چندبازهایِ آلن و پرسش و پاسخ دامنهای پویای ورونوی مبنا استفاده کرده و روشی نوین را با پیروی از اصول حساب کلان و روشهای سفارشیسازی موجود معرفی کرده است. مدل طراحیشده در یک نرمافزار قابلاجرا در سامانهی همراه پیادهسازی شد. ارزیابی مدل پیادهسازیشده در سناریوی راهیابی گردشگر در مناطق 3، 6 و 11 شهرداری تهران بر اساس سه پارامتر دقت، زمان اجرا و رضایتمندیِ کاربران انجام گرفت. بهمنظور آزمودنِ دقت مدل، نرمافزار طراحیشده در سه مسیر مختلف در منطقهی مورد مطالعه از سوی سه گردشگر گوناگون در سه بازهی زمانی و با دو سرعت میانگین متفاوت، 100 بار تکرار شد. سپس تشخیص هر یک از بافتهای موجود در مسیر طی 100 بار تکرار با تقریب باینومیال یکسوبه با سطح اطمینان 95درصد بررسی شد. همچنین، دو شاخص درستی و یادآوری نیز بهمنظور ارزیابی تشخیص بافتها در کل مسیر به کار گرفته شدند. آنچه از پیادهسازی و ارزیابی مدل بر اساس سه پارامتر دقت، زمان اجرا و رضایتمندیِ کاربران به دست آمد، کارآیی مدل پیشنهادی را در یک سامانهی راهیاب بافت آگاه شهری تأیید میکند. کلیدواژهها : ارتباطات مکانی ـ زمانی، راهیابی بافت آگاه، مدلسازی، پرسش و پاسخ دامنهای پویای ورونوی مبنا، جبر چندبازهایِ آلن.
|