تحلیل و ارزیابی ویژگی های شهرسازی در دوران پست مدرنیسم
نویسندگان: محمد علی فیروزی، ناهید سجادیان، هادی علیزاده چکیده : شهرسازی دربستر جریان فکری پست مدرنیسم، عکس العمل متقابلی است به آنچه که نزدیک به نیم قرن تحت لوای ایده روشنگری و عقلگرای مدرنیسم و به شکل خاص آن منشور آتن، محیط و زندگی انسان شهری شده را تحت تأثیر قرار داده بود. در حقیقت اعتراض به شهر و انسان ماشینی، عملکردهای استاندارد شده، خالی از کیفیت و تنوع در فضاهای شهری دوران مدرنیسم وآشکار شدن ناکارایی این نظریات، از دهه ی هفتاد قرن بیستم هدایتگر جریان فکری کثرت گرایی در عرصه شهرسازی و برنامه ریزی شهری بوده است که تحت عنوان پست مدرنیسم شناسایی گردیده است. هرچند امروزه از جریان پست- پست مدرن نیز در جریان شهرسازی صحبت می شود ولی هنوز این ایده های پست مدرنیسم هست که امروزه تحت تأثیر تنوع طلبی ،کثرت گرایی و فردگرایی خاصی جریان شهرسازی جهانی را در مقابل آنچه که رویکردهای خشک و انعطاف ناپذیر شهرسازی مدرنیسم نامیده می شود، هدایت می کند. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی برآنست تا ابتدا با تشریح ویژگی های فکری دوره های مدرنیسم و پست مدرنیسم به ریشه یابی علل آغاز رویکرد پست مدرنیسم در شهرسازی پرداخته و سپس ویژگی های عمده ی این نوع جریان فکری را در شهرسازی شناسایی کرده و ارزیابی نماید. کلیدواژگان: شهرسازی، مدرنیسم، پست مدرنیسم، طراحی شهری، روشنگری فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس سال دوم ،شماره 6،زمستان 1389
|
