بررسی سنجش ظرفیت پذیرش گردشگری شهری و مدل
سازی شهرهای گردشگری پایدار از بعد کالبدی محمد شعبانی فرد: دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران احمد پوراحمد: استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران علی حسینی: دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران مصطفی رشیدی: دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران چکیده: در دهه های اخیر رشد و توسعه صنعت گردشگری و اتخاذ آن به عنوان یکی از فعالیتهای عمده اقتصادی از طرف کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه،برنامه ریزان را بر آن داشته تا جهت توسعه فعالیتهای گردشگری به دو مقوله مهم توجه نمایند: اول افزایش کیفیت تجربه گردشگری، دوم تلاش در جهت حفظ منافع جوامع میزبان. دور از ذهن نیست که دستیابی به این دو مهم تنها از طریق شناسایی،تعیین و ارتقاء ظرفیت پذیرش گردشگری در راستای توسعه پایدار این مقاصدگردشگری میسر می گردد. در این مطالعه هدف سنجش و ارتقاء ظرفیت پذیرش گردشگری در منطقه 12 تهران در راستای توسعه پایدار گردشگری بوده، در این راستاتجزیه و تحلیل دادهها از طریق مدل اتحادیه جهانی حفاظت از محیط طبیعی در سه بعد فیزیکی، واقعی و موثر جهت سنجش ظرفیت پذیرش و کیفیت تجربه گردشگری انجام گرفت. نتیجه این تحقیق نشان میدهد که حجم گردشگران ورودی به این منطقه بیش از ظرفیت پذیرش بالفعل این منطقه از شهر میباشد و روند توسعه گردشگری در این منطقه با توجه به ظرفیت پذیرش تعیین شده شکلی ناپایدار دارد
|
