مکانیابی کاربری اراضی شهری با استفاده از سیستمهای اطلاعات جغرافیایی فازی
دکتر فرشاد نوریان، استاد گروه شهرسازی دانشگاه تهران، مشاور مرکز اطلاعات جغرافیایی شهر مهندس علی شکوهی، کارشناس مهندسی ژئوماتیک از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری از دانشگاه تهران، مدرس گروه مهندسی ژئوماتیک دانشگاه زنجان، چکیده: در طراحیها و برنامهریزی شهرها و برای (GIS) کارآمدی سیستمهای اطلاعات جغرافیایی توزیع مناسب کابریها در شهرها موضوع مهم و کمتر شناخته شدهای است. استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در برنامهریزی کاربریهای شهری، امکان مکانیابی مناسب را برای عملکردهای شهری فراهم میآورد. اما توجه بیش از حد به دادههای جغرافیایی موجب به کار نگرفتن قدرت فوق العاده سیستمهای تجزیه و GIS در قالب نقشههای شهری درخواهد شد. تصمیمگیریهای صرفًا مبتنی بر نتایج سیستمهای اطلاعات GIS تحلیل نظیرجغرافیایی موجود نه تنها مفید نخواهد بود بلکه به لحاظ فقدان اطلاعات جامع و همه جانبه ازدنیای (Complexity) و پیچیدگی (Uncertainty) محیط پیرامون در این سیستمها و عدم قطعیت واقعی، زیانبار نیز خواهد بود. از (Fuzzy) در این میان استفاده از سیستمهای اطلاعات جغرافیایی بر اساس منطق فازی انعطاف بیشتری برخوردار بوده و هوش و نبوغ انسانی را در تصمیمگیریها بهتر منعکس میکنند نتایج مفیدی را در پی خواهد داشت. در این پژوهش که به صورت یک پایاننامه دوره کارشناسی ارشد به اجرا درآمده است نحوه در مکانیابی (Fuzzy_GIS) طراحی و بکارگیری یک سیستم اطلاعات جغرافیایی فازی کاربریهای شهری مورد استفاده قرار گرفته و به صورت عملی در نمونه موردی بوستانهای شهر زنجان به اجرا درآمده است. نتایج و خروجیهای حاصل از این پژوهش، که به صورت نقشهای است با نقشههای حاصل مورد مقایسه قرار گرفت (به صورت مشاهدات GIS از بکارگیری منطق دوارزشی (غیرفازی) در(Fuzzy_GIS) میدانی) و مشخص گردید که استفاده ازسیستمهای اطلاعات جغرافیایی فازی نتایج مفید و واقعتری را به دلیل لحاظ نمودن پیچیدگیهای مسائل شهری در پی دارند
|