■ عنوان مقاله: بررسی ابعاد کیفیّت محیط بافت فرسوده در محلهی مفتآباد منطقهی ۱۳ تهران
■ نویسنده: امین فرجی ملایی ■ انتشاریافته در: مجلهی «پژوهشهای منظر شهر»، شمارهی ۳، بهار و تابستان ۱۳۹۴. ■ چکیده : بدون شک محیط به عنوان ظرف انسان یکی از بخشها و یا به واقع یکی از ارکان بروز و ظهور حس بهزیستی در شهروندان است. ضعف دسترسی، ناپایداری و چهره نازیبای بناها، کمبود استانداردها و سرانه کاربریها و ... بخشی از مشخصات بافت های فرسوده در شهرهای کشورهای در حال توسعه و توسعهنیافته است که امروزه به عنوان یک موضوع حاد مورد توجه اندیشمندان مطالعات شهری است. در این راستا چرخه پیوسته و سیستمی مشکلات شهر حکایت از آن دارد که عقیم ماندن مسائل خود زایای مشکلات و مسائل متعدد بعدی است. با توجه به ضرورت و اهمیت بررسی کیفیت محیطی در بافتهای فرسوده این مقاله به بررسی کیفیت محیط در چارچوب شش شاخص دسترسی، منظر، کیفیت ابنیه، امنیت، تراکم و امکانات و تسهیلات شهری در بافت فرسوده محله مفتآباد واقع در منطقه ۱۳ در دو قالب عینی و ذهنی، پرداخته است. و در این راستا به دنبال پاسخ به این سؤال است که مهمترین عوامل در کیفیت محیط محله مفت آباد چیست؟ و مهمترین مسائل و اولویتهای ساکنین محله مذکور شامل چه مواردی است؟ از آنجایی که هدف این مقاله به واقع بررسی کیفیت محیط در بافت فرسوده محله مفتآباد بر مبنای شاخصهای عینی و ذهنی است لذا روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی-تحلیلی و مقاله از نوع اکتشافی میباشد. در این بین از تکنیکهای آماری چون تحلیل عاملی در قالب نرم افزار SPSS استفاده شده است. به منظور گردآوری دادههای مورد نیاز نیز از دو روش کتابخانهای و مطالعات میدانی استفاده شده است. در روش کتابخانهای گزیدهای از منابع معتبر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در مطالعات میدانی نیز به دو صورت پرسشنامهای و روش مشاهده دادههای مورد نیاز گردآوری شده است. نتایج به دست آمده در این مقاله نشاندهنده این است که کیفیت عینی و ذهنی محیط در بافت فرسوده محله مفتآباد در حد نازلی قرار دارد. در عین حال مکانیزمهای شکلدهنده کیفیت پایین محیط در بافت مورد مطالعه دو عامل درونی و بیرونی است. عامل درونی در شکلگیری کیفیت پایین محیط عامل فقر اقتصادی ساکنین است و عامل بیرونی ضعف مدیریت شهری است. ■ کلیدواژهها : بافت فرسوده، کیفیت محیط، مفتآباد، منطقهی ۱۳، تهران.
|