www.iiiWe.com » کاهش حجم ترافیک درون شهری با ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه

 مقالات   
 


 کاهش حجم ترافیک درون شهری با ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه

عنوان مقاله: بررسی امکان ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه جهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران / نویسندگان : احمد اصغری، سعید اکبری ...

ارسال کننده: میثم تقی‌زاده
تاریخ ارسال: یکشنبه 12 اردیبهشت 1395
برای دریافت فایلها باید از نرم افزار های ویژه دانلود استفاده نمایید. (برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید)
عنوان مقاله: بررسی امکان ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه جهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران
نویسندگان : احمد اصغری، سعید اکبر

چکیده :
از قرنها پیش تعداد فراوان عابرین پیاده، مشخصه مراکز شهری بوده است. با این حال در طی سالهای اخیر حجم پیاده رودهای مراکز شهری به منظور تسهیل آمد و شد وسایط نقلیه موتوری روز به روز باریکتر شده، وپیاده روی را به خطرات گوناگون مواجه نموده اند. در چند دهه گذشتاه، اغلب شهرسازان و برنامه ریزان حمل و نقل درون شهری کشورها توسعه یافته، سفرهای درون شهری را با دیدگاه استفاده از اتومبیل برنامه ریزی و شبکه ارتباطی شهرها را بر اساس آن طراحی می کردند. این شیوه برنامه ریزی ، کشور ما را نیز تحخت تاثیر قرار داد، که به روشنی عواقب آن را مشاهده می کنیم.
طراحی بناهای بی هویت، همراه با کاهش تعدادمغازه ها و فعالیتهای هم سطح خیابان، جذابیت خیابانهای مراکز شهری پیاده را تحت تاثیر قرار داده و وجود مسافت زیاد بین ساختمانها و مراکز فعالیتی ، پیاده روی را کم رونق کرده است. و در نهایت اینکه به دلیل به مخاطره افتادن امنیت فردی و پرهیز از حس تنهایی، مردم به پیاده روی در خخیابانهای مراکز شهری تمایل کمتری نشان میدهند.
اما در یکی از دو دهه اخیر، این دیدگاه برنامه ریزی تغییر یافت و به شیوه شهرسازی انسان گرای گذشته، گرایش پیدا کرد. در نتیجه این رویکرد به رسمیت شناختن سفرهای پیاده و دوچرخه به منزله یکی از سیستمهای حمل و نقل درون شهری و برنامه ریزی و طراحی مسیرهای پیاده و دوچرخه در شبکه ارتباطی شهرها بود. و بسیاری از طرح های تجدید توسعه مراکز شهری در صدد بنای مجدد پیاده رو ها در مراکز شهری خود بودند.
در واقع این شیوه سعی در کاهش حجم ترافیک و ترددهای درون شهری و جلوگیری از آلودگی های ناشی از آن در شهرهای بزرگ، مخصوصا هسته های مرکزی و پر تراکم آنها بود. در این خصوص نیز، ضوابط و معیارهایی بر الساس ویژگیهای اقلیمی ، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هر منطقه ارائه شده است. همچنین برنامه ریزان معتقدند که برای جذب مردم به مراکز شهری، فراهم ساختمان محیط پیاده روی ایمن، خوشایند و مطلوب ضروری است و دریافتند که طراحی مراکز شهری باید بگونه ای باشد که امر جابجایی را در مقایسه با نواحی هسته ای متراکم تسهیل نماید. بنابراین طرح های توسعه مسیرهای پیاده و دوچرخه منطقی به نظر می رسد.
در این مقاله به بررسی امکان ایجاد مسیرهای دوچرخه و پیاده بر اساس شرایط محلی و ویژگی های کالبدی – فضایی منطقه و همچنین درجهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران پرداخته شده است.

کلیدواژه‌ها :
مسیرهای پیاده ، مسیرهای دوچرخه، شهرسازی انسان گرا، حمل و نقل درون شهری ، ویژگی های کالبدی - فضایی.

 
 نظرات