■ نام مقاله: معماری قلمرو، فراتر از محدودههای شهر
■ پدیدآورنده: میلیسا توپالوویچ ■ برگرداننده: سحر حمیدی ■ انتشاریافته در: مجلهی علمی ـ ترویجی «منظر»، دورهی ۸، شمارهی ۳۷، زمستان ۱۳۹۵. ■ چکیده : این نوشتار خلاصهای است از متن سخنرانی «میلیسا توپالوویچ» در نوامبر ۲۰۱۵ در دانشگاه ای.تی.اچ زوریخ، که به تشریح پروژهای تحقیقاتی در حوزه قلمروهای شهری در کلانشهرهای قرن ۲۱ بهصورت ویژه جهان-شهر سنگاپور میپردازد. این پروژه در سال ۲۰۱۰ در لابراتوار شهرهای آینده دانشکده معماری ای.تی اچ زوریخ آغاز شد و به خاطر درآمیختن با ایده تغییر مقیاس در توسعه محدودیتهای سنتی موجود در رشته معماری، منحصربهفرد است. اهمیت این پروژه در تعریف ارتباطی جدید میان معماری و برنامهریزی قلمرو {سرزمینی} و رابطه بین معمار با مقیاسهای بزرگتر قلمروهای شهری است. نوشتار در پی پاسخ به این سؤال است که چرا و چگونه زمینه فعالیت معمار در اوایل قرن ۲۱ تغییر میکند؟ و دلایل، اهداف و روشهای واردکردن مقیاس قلمرویی در حوزه معماری چیست ؟ در این نوشتار میلیسا توپالوویچ، پس از مقدمهای در ارتباط با مقیاس سرزمینی، پژوهشی در مقیاس سرزمینی در مورد ارتباط یک شهر با قلمروهای شکلدهندهاش در جهان-شهر سنگاپور ارائه میدهد و نگاهی به روند تاریخی شکل گرفتن رویکردهای معمارانه به موضوع قلمرو در قرن بیستم و راهحلهای که باید در این راه کشف شوند، دارد. ■ کلیدواژهها : قلمروهای شهر، لبهی شهر، سنگاپور، جهانشهر، کلانشهر.
|