زمینه گرایی در شهرسازی
دکتر نوین تولایی: استادیار گروه شهرسازی، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران نشریه هنرهای زیبا - زمستان 1380 منبع: www.SID.ir چکیده مقاله زمینه گرایی - یکی از دیدگاه های رایج در شهرسازی - زمینه را به مثابه رویدادی تاریخی می پندارد، که عناصر شهر در درون آن، شناخته، پرداخته و ساخته می شوند. دیدگاه مزبور ابتدا به جنبه های صرفا کالبدی توجه داشت، اما به تدریج به ابعاد انسانی گرایید و حوزه مطالعات خود را به وجوه اجتماعی - فرهنگی جامعه گسترش داد. در این دیدگاه، ایده ها و عناصر شهرهای گذشته در شکل دادن به کالبد شهرهای معاصر حضور دارند. بنابراین، شهرساز زمینه گرا باید قادر باشد ویژگی های یک مکان را دریابد و آن را بخشی از فرایند طراحی خود قرار دهد. وی در هنگام ایجاد اجزای جدید شکل شهر به موارد زیر متعهد می ماند: 1) زمینه گرای کالبدی، به شکل کل از قبل موجود؛2) زمینه گرای تاریخی، به میزان و نظم رابطه اجزای شهر در طول زمان؛3) زمینه گرای اجتماعی - فرهنگی، به معانی، ارزش ها و اهداف مشترک. در این مقاله سعی شده تا وجوه گوناگون این گرایش بررسی و جایگاه آن در شهرسازی معاصر روشن شود
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
